OS 96 | De Hall of Fame van Atlanta

De held van deze eeuw in het atletiek is voor velen Usain Bolt, maar vlak voor de eeuwwisseling was deze eer besteed aan de Amerikaan Michael Johnson. 'Op zijn gouden schoenen' was het al snel duidelijk dat de Amerikaan de 400 meter finale zou winnen. Zijn eerste doel was bereikt, maar Johnson had nog een doel: goud winnen op de 200 meter. 'De 200 meter zal altijd de zwaardere van de twee worden', zegt Johnson. Maar niets bleek minder waar toen hij een nieuw wereldrecord liep.

Niet alleen bij de mannen, ook bij de vrouwen werd het goud op de 200 en 400 meter veroverd door een en dezelfde persoon. Het lukt 'de Franse hoop' om een gat te slaan tijdens de 400 meter en de eerste van twee houden medailles te veroveren en daarbij een nieuwe Olympisch record te lopen. De concurrentie was vele malen zwaarder tijdens de 200 meter finale, waarbij Perec de zinderende race met slechts een meter verschil weet te winnen.

Na Bradley Wiggins is de Brit Steven Redgrave de meest succesvolle Olympiër aller tijden. Met in totaal vijf gouden medailles (Redgrave veroverde zijn vierde goud tijdens de Spelen in Atlanta) op zak mag de Brit zich nu 'sir' noemen. Voor de Spelen van Atlanta was Redgrave al 'een man van geweldige statuur', een status die hij eens te meer bewees tijdens de mannen dubbeltwee.

Carl Lewis won tijdens zijn carrière 10 medailles, waarvan negen keer goud. De wist Amerikaan net als Jesse Owens vier keer goud te winnen tijdens de Spelen van 1984 in Los Angeles en brak over de jaren heen meerdere wereldrecords. In 1996 won Carl Lewis zijn negende gouden medaille, een vrijwel unieke prestatie. De Amerikaan is een van de weinige sporters die hetzelfde onderdeel vier keer op rij wint. Zijn sprong van 8 meter 50 bleek te veel voor zijn concurrenten. Het waren de vierde en laatste Olympische Spelen van het atletiekfenomeen van de 20e eeuw.