Nieuw! Betere duw- en trekwerk op de massastart

Hier hoeven we weinig over uit te leggen. De massastart, voor mannen en vrouwen, in is schaatsland Nederland inmiddels een bekend fenomeen. Maar nog niet bijster populair. Misschien omdat het te veel afwijkt van onze traditionele rondjes 31,6.

Over de grens is de animo beduidend groter. De massastart lijkt op het skeeleren, kent meer directe strijd en natuurlijk daarmee gepaard gaand spektakel. Hier is het betere duw- en trekwerk te zien. Plus een grotere kans op valpartijen. Het allerbelangrijkste: de race blijft tot op het laatst spannend, want vaak valt de beslissing op de laatste meters in de sprint.

De massastart telt zestien ronden van 387,36 meter. De totale afstand bedraagt dus 6.197,76 meter. Er staan maximaal dertig schaatsers aan de start van deze - zoals Amerikanen het noemen - pack style race. Elk land heeft twee rijders, waardoor er sprake kan zijn van teamtactiek.

Arjan Stroetinga en Irene Schouten werden in 2015 in Heerenveen de allereerste officiële wereldkampioenen op de massastart. Schouten komt in PyeongChang samen met Annouk van der Weijden aan de start. Bij de mannen vormen Sven Kramer en Koen Verweij het Nederlandse tandem.

Overigens kunnen we officieel niet spreken van een nieuw onderdeel op het programma, want de massastart werd eenmaal eerder in olympisch verband gereden. Dat was in 1932 bij de Winterspelen van Lake Placid. Destijds was deze racevorm in de Verenigde Staten gangbaar. Schaatsen tegen de klok kenden ze nog niet. Het bleef lange tijd bij een eenmalige gelegenheid, totdat het IOC drie jaar geleden besloot de massastart een nieuwe kans te geven.