Column | Kiki’s coronakeuzes

Kiki Bertens maakte op donderdag 17 september in Rome haar rentree op de WTA Tour. Na zes maanden pauze speelde de Wateringse op haar geliefde gravel weer een officieel duel. Zonder succes. Nummer vijftig van de wereld Polona Hercog was te sterk en boekte met 6-4 6-4 haar tweede overwinning ooit op een speelster uit de top10. Bertens worstelde zich door de wedstrijd en kende zowel momenten van absolute ellende (5-0 achterstand in de eerste set) als tijden van redelijke voorspoed (3-0 voorsprong in de tweede set). Ritme en vastheid waren in elk geval ver te zoeken, wat geen wonder is na een half jaar zonder wedstrijdtennis. Demonstratieduels en oefensets zijn niet hetzelfde, daar zijn spelers zelf altijd zeer duidelijk over.

Een streng oordeel vellen zonder alle ins en outs precies te kennen is lastig. Toch is het interessant om in te zoomen op de mogelijke implicaties van de keuze van Bertens om haar corona-onderbreking zo lang te laten duren.

Het afzeggen van deelname aan de US Open was goed te volgen. Bertens voelde zich mentaal niet zeker en fysiek niet veilig bij die trip. Dan heeft het geen zin om met allerlei bijgedachten en bezwaren geforceerd mee te doen. Daar ga je niet beter van spelen. Meer vraagtekens hangen rondom de beslissing om niet een stevig programma te draaien op gravel in Europa. Daar heeft de WTA Tour immers keurig de kansen voor geboden vanaf de eerste week van augustus. De nummer één van Nederland had de evenementen van Palermo, Praag en Istanbul aan het begin van het jaar niet op haar planning staan en heeft deze ook later niet willen toevoegen, toen het coronavirus alles in de war gooide. Het enige voorbereidingstoernooi van Bertens op Roland Garros is zodoende het nog lopende evenement van Rome, dat reeds na één partij eindigde voor de nummer acht van de wereld. Tien dagen voor de start van het enige Grand Slamtoernooi op gravel heeft Bertens weliswaar veel uren op de trainingsbaan gemaakt, maar slechts één officieel duel in de benen. Dat hoeft niet per definitie te betekenen dat ze onvoorbereid aan de start zal verschijnen in Parijs op 27 september, maar op basis van haar eigen uitlatingen en in het verleden behaalde resultaten is het belangrijk dat ze veel wedstrijden speelt om goed te presteren. Hoe meer ze speelt, hoe beter het gaat, erkende Bertens deze week in Rome met zoveel woorden.

De lange onderbreking en de vroege nederlaag in Rome maakt de nabije toekomst onzeker, maar zou tegelijkertijd een blessing in disguise kunnen zijn op de langere termijn. Zes maanden vrij hebben is voor een tennisser normaal gesproken ondenkbaar. Het opladen van de batterijen moet doorgaans binnen een paar weken gebeuren. Dat Bertens de coronacrisis heeft aangegrepen om maximaal fysiek en geestelijk uit te rusten, zou de komende jaren vruchten af kunnen werpen. Het op het spel zetten van een goed resultaat op Roland Garros 2020 is met deze ruimere blik en toekomstvisie misschien wel de moeite waard. Bovendien is het mogelijk dat het gebrek aan wedstrijdritme ruimschoots gecompenseerd wordt door een overdosis energie bij Bertens, die als top10-speelster in vroege rondes op een Grand Slamtoernooi in veel gevallen geen hoogvliegers treft. Met een beetje geluk speelt Bertens zich via de openingsrondes in vorm en kan ze met een volle tank voor de hoofdprijs gaan vechten in Parijs. Daarbij hoeft de 28-jarige speelster ook nog eens geen rekening te houden met een vol stadion en gillende fans, precies zoals ze het graag heeft.