#YouSayWePlay | Lendl bezorgt McEnroe pijnlijkste nederlaag

Het ter sprake brengen van Roland Garros 1984 in het bijzijn van John McEnroe is geheel voor eigen risico. Dat de Amerikaan dat jaar niet de Coupe des Mousquetaires won is namelijk niet te geloven. You cannot be serious!’, de kreet die nagenoeg synoniem staat voor de speler, is de enige passende reactie op wat zich 36 jaar geleden voltrok in de mannenfinale in Parijs.

McEnroe was in 1984 met grote afstand de beste speler van het moment en met 25 jaar op de toppen van zijn kunnen. Hij was ongenaakbaar, althans in zijn eerste 42 wedstrijden van het seizoen en de eerste twee sets van de Roland Garrosfinale. Zijn tegenstander in Parijs was Ivan Lendl, van wie McEnroe in de afgelopen vijf ontmoetingen had gewonnen — waaronder twee duels op gravel. Op Court Philippe Chatrier verliep alles aanvankelijk volgens plan voor de stilist, die zijn hekel aan de persoon Lendl en zijn revolutionaire powertennis vanaf de baseline nooit onder stoelen of banken stak. Het feit dat McEnroe ook op gravel onklopbaar was geeft aan op welk niveau hij opereerde in 1984. De legendarische lefty trakteerde het Franse publiek twee sets lang op een masterclass fijngevoelig touch tennis en kwam zodoende na een uur op een 6-3 6-2 voorsprong. Lendl, de nummer twee van de wereld, had helemaal niets in te brengen.

McEnroe kon vanaf dat moment louter van zichzelf verliezen. Er was immers weinig voor nodig om hem uit balans te brengen, ongeacht de grootte van zijn voorsprong. Een traditionele reden voor een klassieke driftbui van McEnroe was een (in zijn ogen) verkeerde beslissing van de officials. Maar in de finale op Roland Garros was de trigger een headset bij een cameraman van een Amerikaans televisiestation. Het geluid uit de koptelefoon zorgde voor grote ergernis bij McEnroe, zoals ondubbelzinnig bleek toen hij — na een onnodige fout op de onschuldige stand van 1-1 in de derde set — dreigend richting de cameraman liep, het luidruchtige apparaat oppakte en erin begon te schreeuwen. Het verliezen van de game, even later, reageerde hij af op zijn racket. De steun van het publiek verloor hij ondertussen aan zijn opponent.

Aangezien McEnroe door het voorval uit de zone raakte waarin hij onbespeelbaar was, kreeg Lendl een kans om iets terug te doen. Hij aarzelde niet en won de derde set. In het vierde bedrijf kwam de hardhitter terug van een 4-2 achterstand in games om de wedstrijd in balans te brengen. Hoewel Lendl tegenwoordig wordt herinnerd als een mentaal monster, stond hij destijds nog bekend als een choker in grote wedstrijden, nadat hij in vier Grand Slamfinales had verloren. Daar kwam in Parijs in 1984 verandering in. Ook in de vijfde set was Lendl een fractie scherper, maakte hij zijn comeback compleet en greep hij na lang wachten zijn eerste titel op een major.

De pijnlijkste nederlaag uit zijn carrière had voor McEnroe overigens geen negatieve invloed op de rest van het jaar. De New Yorker won op Wimbledon en de US Open zijn zesde en zevende Grand Slamtitel en eindigde het seizoen 1984 met een ongeëvenaarde winst/verlies-balans van 82-3. Terwijl McEnroe de eerste helft van de jaren tachtig domineerde als nummer één van de wereld, greep Lendl in de tweede helft van het decennium de macht. Hij eindigde onder andere met acht Grand Slamtitels, waaronder drie eindzeges op Roland Garros.