Wielrennen | Alles wat je moet weten over Milaan-San Remo

De Omloop het Nieuwsblad is voor velen het officiële startschot van het wielerseizoen. Toch zijn er weinig renners die deze koers met hoofdletters in hun agenda hebben gezet. Dat geldt wel voor de Strade Bianche en zeker ook voor Milaan-San Remo; het eerste monument van het wielerjaar!

Wat maakt deze klassieker zo bijzonder? Toegegeven, de koers moet het niet hebben van zijn eerste uren. Vermoedelijk vertrekt er een groepje zonder grote namen dat gecontroleerd de ruimte krijgt van het peloton. Over veelal vlakke wegen tikken de 293 kilometers weg, terwijl de televisiekijkers zich vergapen aan het mooie landschap van Lombardije richting de Ligurische kust en de altijd vermakelijke gesprekken tussen commentatoren Karsten Kroon en Jeroen Vanbelleghem.

Pas vanaf de Capo Mele, Capo Cervo en Capo Berta beginnen de renners zich voorzichtig te roeren. Niet dat deze klimmetjes nu zo lastig zijn, maar in een koers van maar liefst 293 kilometer, begin je hier je benen wel te voelen.

Met nog 25 kilometer te gaan volgt de Cipressa. Voor het geval je nog niet voor je televisie zat, wordt het nu de hoogste tijd. De ploegen zonder sprinter willen hier alvast een tik uitdelen. Misschien kunnen ze een snelle man overboord gooien op de klim van 5,6 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,1 procent. Ze kunnen de sprinters op zijn minst pijn doen!

Maar de koers wordt pas echt beslist op de legendarische Poggio di San Remo! Niet dat deze klim nu zo spectaculair is. Hij is slechts 3,7 kilometer lang en gemiddeld gaat de weg niet meer dan 4 procent omhoog, maar met de top op 5,4 kilometer van de meet, kunnen de explosieve renners met klimmersbenen hier hun slag slaan.

Ongetwijfeld wordt er een gat geslagen, maar is het groot genoeg? In de afdaling kan het peloton nog wat verloren tijd goedmaken! De slotkilometers zorgen voor heus ‘puntje-van-de-stoel-materiaal'.

Op de erelijst is de onvoorspelbaarheid goed te zien. De afgelopen jaren sloegen de sprinters regelmatig toe, maar bleven ook de klimmers en vluchters uit de greep van het peloton. Zo verloor Jasper Stuyven vorig jaar weinig terrein op de Poggio, sloot aan in de afdaling om vervolgens een knappe beslissende demarrage te plaatsen.

De jaren daarvoor wonnen Wout van Aert (2020), Julian Alaphilippe (2019), Vicenzo Nibali (2018) en Michal Kwiatkowski (2017). De laatste keer dat het aankwam op een pure sprint was in 2016; toen won Arnaud Démare.

Eddy Merckx zegevierde maar liefst zeven keer (!) in San Remo. Deze eeuw was vooral Oscar Freire succesvol. De Spanjaard won drie maal. Voor de laatste Nederlandse overwinning moeten we terug naar 1985. In dat jaar won Hennie Kuiper.

Drie namen springen er direct uit wanneer je de deelnemerslijst bekijkt: Wout van Aert, Tadej Pogacar en Caleb Ewan. De Belg heeft als voordeel dat hij in elk scenario kan winnen. Bovendien is hij zelf, net als zijn ploeg, in topvorm!

Dat geldt natuurlijk ook voor Pogacar. Alles wat de Sloveen momenteel aanraakt, verandert in goud. Het parcours lijkt niet ideaal voor hem, maar momenteel is er niemand die hem kan volgen wanneer hij bergop aanzet. Hij zal ongetwijfeld aanvallen op de Poggio. De rappe mannen zijn hier nu al bang voor!

Ewan verbaasde vorig jaar iedereen door met de besten mee omhoog te kunnen op de Poggio. In de elitegroep die overbleef won hij ook de sprint, maar toen was ‘vogel’ Stuyven al gevlogen. Ook dit jaar heeft de renner van Lotto-Soudal zijn zitten gezet op deze klassieker. Naar eigen zeggen lag de focus in de training op het overleven van de Poggio. Dat maakt hem opnieuw tot één van de topfavorieten. Des te zuurder is het dat er daags voor Milaan-San Remo een streep moest door de naam van Ewan, wegens ziekte.

Het wordt ook zeer interessant om te zien waar verrassende starter Mathieu van der Poel toe in staat is. De Nederlander maakt zeer verrassend zijn rentree en normaal gesproken rijdt hijn ergens mee als veldvulling.

Als het op een pure sprint aankomt, is Fabio Jakobsen natuurlijk de gedoodverfde favoriet. Hij krijgt naast Ewan concurrentie van Giacome Nizzolo, Alexander Kristoff, Jasper Philipsen, Christophe Laporte, Bryan Coquard en Démare.

Voor de kansrijke explosieve aanvallers moet je ook denken aan Tom Pidcock, Primoz Roglic, Matej Mohoric, Alex Aranburu, Michael Matthews, Søren Kragh Andersen en titelverdediger Stuyven.

Helaas is er geen Milaan-San Remo voor vrouwen. De koers begint hiermee langzaam een uitzondering te worden op de wielerkalender. De wedstrijd werd wel verreden van 1999 tot 2005.

Vanuit het peloton klinken er steeds meer geluiden om de draad weer op te pakken. Van Milaan naar San Remo is misschien wat ver, maar een kortere variant met dezelfde ontknoping zou een prachtige aanwinst zijn in het wielerjaar!

Zaterdag kun je vanaf 09:30 uur inschakelen op Eurosport 1 en discovery+. Je bent er dan van start tot finish live bij!