Wielrennen | Had Mohoric technisch voordeel met dropper seatpost of zat het vooral in zijn hoofd?

Mohoric staat al jaren bekend om zijn daalkwaliteiten. Zo introduceerde de Sloveen in 2013 de supertuck, waarmee je zittend op de buis naar beneden rijdt. Het leverde hem de wereldtitel onder 23 jaar op.

Nog altijd is Mohoric een durfal eerste klas. Met zijn snelle afdalingen wist hij al meerdere malen het verschil te maken in grote koersen. Zo won hij onder andere al twee etappes in de Tour de France en een rit in de Giro en de Vuelta.

Sinds april vorig jaar is de renner van Bahrain-Victorious een deel van zijn voordeel kwijt. De UCI vond de supertuck te gevaarlijk en besloot om deze positie te verbieden.

Het dwong Mohoric om na te denken over een alternatief. Daarom ontstond in de winter het plan om de dropper seatpost te gebruiken tijdens Milaan-San Remo. Mountainbikers gebruiken dit technische snufje al langer tijdens hun wedstrijden en ook wielrenners mogen hiervan sinds 2014 gebruik maken.

Het concept is simpel. Via een knopje op het stuur kun je je zadel hoger en lager zetten. "Ik dacht eerst dat het niet zoveel verschil zou maken, maar toen ik de pen voor de eerste keer gebruikte tijdens een training stond ik versteld. Je hebt zoveel meer controle, waardoor je op topsnelheid veiliger naar beneden kunt rijden", verklaarde Mohoric na afloop van Milaan-San Remo.

Bobbie Traksel legt het fenomeen verder uit in de podcast Kop over Kop. "Wanneer je in de afdaling lager kunt zitten, ben je compacter, aerodynamischer en kun je ook gemakkelijker reageren."

De ex-renner en Eurosport-commentator ziet bovendien dat de ontwikkeling van de dropper seatpost snel gaat. "Mountainbikers gebruiken het al jaren. Vroeger bleven ze wel eens hangen. Dat was een ongelukkig gezicht. Nu zijn ze beter te vertrouwen. Technisch is er ook steeds meer mogelijk. Zo heeft Shimano al een model dat reageert op bluetooth."

Eerder onderzoek wees uit dat het gebruik van de dropper seatpost tien seconden verschil kan maken in een afdaling van vier kilometer. Traksel denkt echter dat je dit kunt wegstrepen tegen het extra gewicht op de fiets. "Het scheelt zo'n 200 gram. En dat is veel over een rit van bijna 300 kilometer. Wanneer je heuvelop rijft of even moet aanzetten na een bocht, kost dat meer energie."

Hoe heeft de dropper seatpost Mohoric dan toch de overwinning kunnen brengen? "Ik vind het supermooi dat hij er met zijn ploeg zo over heeft nagedacht en dat hij het heeft aangedurfd om dit te proberen. Het is een fantastisch verhaal. Ik denk dat hij er vooral in zijn hoofd lang mee bezig is geweest en dat hij enorm gefocust was. Dat heeft hem dit succes gebracht."

"En laten we niet vergeten dat hij ook zomaar had kunnen vallen in de afdaling", vervolgt Traksel. "Het ging twee keer maar net goed. Als het was misgegaan, hadden we het nu niet eens over de dropper seatpost gehad."