La Vuelta | Wat weten we van de negen aankomsten bergop deze Vuelta?

Nadat het peloton zich van Nederland naar Spanje heeft verplaatst, is het nog even wachten op de eerste echte test voor de klassementsmannen. In etappe 6 is het dan toch zover. De eerste aankomst bergop van deze Vuelta zal meteen een hoop duidelijk maken.

Voor het eerst in de geschiedenis van de Ronde van Spanje staat de Pico del Jano op het programma. De slotklim is 12,6 kilometer lang en heeft een stijgingspercentage van gemiddeld 6,6 procent.

Dit percentage doet vermoeden dat het een relatief makkelijke klim is, maar dat is absoluut niet zo. De Pico del Jano is zeer onregelmatig en de laatste halve kilometer gaat zelfs richting de 15 procent. De eerste klassementambities zullen na deze debuterende berg al aan diggelen vallen.

Twee dagen later krijgen de renners opnieuw een flinke slotklim voor de kiezen. De Collado Fancuaya is ruim tien kilometer lang en stijgt gemiddeld met 8,5 procent. Ook deze berg is echter onregelmatig en de percentages stijgen op sommige plekken flink.

De laatste meters wordt de 11 procent aangetikt, waardoor het venijn opnieuw in de staart zit. De explosieve klimmers kunnen hun hart dus ophalen tijdens de eerste twee bergetappe's van deze Vuelta.

De dag erna is het opnieuw raak. De rustdag lonkt, maar eerst staat er nog een erg zware bergetappe op het programma. De renners moeten meerdere zware bergen over om uiteindelijk te eindigen op Les Praeres de Nava.

Les Praerer de Nava is een korte slotklim van slechts een kleine vier kilometer lang. Het probleem zit hem vooral in de steilheid van de slotklim. Het gemiddelde stijgingspercentage is gemiddeld 12,9 procent en het begin heeft zelfs een stuk van 16 procent.

Het is duidelijk dat in week 1 renners boven zullen komen drijven die erg hoge percentages goed kunnen verwerken, want de Vuelta smijt zoals gewoonlijk weer met zeer steil oplopende stukken.

De twaalfde etappe stelt lange tijd weinig voor, maar aan het einde staat er een geweldig toetje op het programma. Het peloton zal redelijk massaal naar de voet van Penas Blancas rijden, maar vanaf dat moment gaat er met minuten gesmeten worden.

Penas Blancas is een slotklim van 19 kilometer lang met een gemiddelde van 6,7 procent. De klim is iets regelmatiger dan we uit de eerste week gewend zijn, maar uiteraard zijn ook hier weer stukken terug te vinden die ver boven de 10 procent gaan. De klassementsmannen gaan elkaar ongetwijfeld bestoken met aanvallen hier.

Twee dagen later is de aanloop naar de slotklim opnieuw rustig, maar wordt het bal in de laatste kilometers. De Sierra de la Pandera is een interessante berg die eigenlijk uit twee delen bestaat.

In totaal is de Sierra de la Pandera ruim 22 kilometer lang, maar middenin zit een makkelijker stuk. De renners beginnen 10,4 kilometer lang à 5,5 procent. De verwachting is dat de kanonnen hun kruit hier nog droog zullen houden, want het zwaardere stuk komt na het middenstuk.

Dit is een stuk van ruim 8 kilometer lang dat gemiddeld stijgt met een percentage van 7,8 procent. Er zijn uitschieters van 12 procent en de laatste meters zijn wederom lastig. Goed je krachten verdelen is cruciaal op de Sierra de la Pandera.

Een rustige aanloop met een zware slotklim is dit jaar het thema van de tweede week van de Vuelta. Opnieuw zit het venijn namelijk in de staart tijdens etappe 15.

De slotklim is bijna 20 kilometer lang met een stijgingspercentage van gemiddeld 7,9 procent. De slotklim bestaat uit meerder bergen. maar de finish is getrokken bovenop de Alto Hoya de la Mora. De renners komen daar aan en bevinden zich op meer dan 2.500 meter hoogte.

Het hoogste punt van deze Vuelta wordt dus bereikt en dat zal een rol gaan spelen. Niet elke renners verwerkt de ijle lucht even goed, zelfs al zijn ze nog zo sterk. Zo weten we bijvoorbeeld dat wereldtoppers als Tadel Pogacar en Alejandro Valverde geen fan zijn van dergelijke hoogtes. De Zuid-Amerikanen zullen hier echter juist handenwrijvend naar uitkijken. Veel wielrenners uit Colombia en Ecuador zijn geboren op hoogte en zullen dus geen problemen ervaren.

Etappe 17 is eigenlijk een heuveletappe, maar toch wordt er gefinisht bovenop een berg. Deze is met gemiddeld 5 procent niet steil en dus zullen vooral de aanvallers hier een gevecht met elkaar gaan houden.

Toch is de slotklim naar het klooster van Tentudia er een waarbij de klassementsrenners scherp moeten zijn. Deze is namelijk ruim 10 kilometer lang. Een slechte dag kan je hier alsnog je goede uitgangspositie kosten. De focus zal echter vooral op de dag van morgen liggen.

Deze etappe is namelijk een stuk zwaarder en de slotklim van 13,3 kilometer à 5,6 procent is slechts het laatste onderdeel van een zware etappe.

Op de Alto de Piornal ligt een van de laatste kansen voor ambitieuze renners om een aanval te plaatsen. Of deze klim steil genoeg is om echt grote verschillen te maken, is echter de vraag. Wellicht dat de etappe van twee dagen later beter geschikt is.

Op de voorlaatste dag van de Vuelta zal de beslissing in het klassement vallen. De organisatie heeft daarom uitgepakt met maar liefst vijf beklimmingen en een finish bovenop de Puerto de Cotos.

Deze klim is 10,3 kilometer lang à 6,9 procent. Als de renners boven zijn, is er nog een plateau van een kleine 7 kilometer voordat de finish daadwerkelijk bereikt is. Dit biedt de kans aan op achterstand geraakte renners om terug te keren, maar gezien de zwaarte van de etappe lijkt dat onwaarschijnlijk.

De Vuelta a España is ook in 2022 van de eerste tot en met de laatste kilometer rechtstreeks te volgen op televisie en internet. Stem je televisie af op Eurosport of kies voor een gehele reclamevrije stream op discovery+. Voor de vele liefhebbers is er goed nieuws, want het commentaar wordt net als tijdens de Giro verzorgd door Jeroen Vanbelleghem en Karsten Kroon.