La Vuelta | Een blik op het parcours - Voordeel voor Remco Evenepoel, Primoz Roglic of Jonas Vingegaard?

26 augustus is het zover: de 78ste editie van de Vuelta a España staat dan op het punt van beginnen. La Gran Salida vindt plaats in het wereldberoemde Barcelona, waarna via Andorra en andere Catalaanse etappes zuidwaarts wordt gekeerd. Na de eerste rustdag gaat het los in het noorden van Spanje (en Zuid-Frankrijk), om Koninklijk af te sluiten in en rond Madrid.

La Vuelta | Evenepoel wil meer na Vuelta-winst - "Alle grote rondes winnen, dat is mijn droom"

Video credit: Eurosport

Dat is even wat anders dan Utrecht, de start van de Spaanse rittenkoers in Barcelona. Net als vorig jaar wordt wel afgetrapt met een ploegentijdrit, waarbij het de vraag is wie van welke ploeg als eerste het rode kleinood dat ze een leiderstrui noemen aantrekt.
Op zondag 27 augustus – het is dan dag twee – wacht al een eerste boobytrap voor de klassementsmannen: het beklimmen van de Montjuïc vlak voor de sprint bergop in Barcelona kan verleidelijk zijn. Zo bleek ook toen Purito Rodríguez en Philippe Gilbert in 2012 - die legendarische Vuelta - in dezelfde finale weg kwamen en de Belg zegevierde.

Van noord naar zuid

De derde rit vormt meteen een uitstapje naar de dwergstaat Andorra. Daar waar belachelijk veel bergen liggen om Vuelta-parcoursen mee te vullen, zo u weet. Deze keer gaan de heren coureurs naar een onuitgegeven beklimming, richting Arinsal.
De Coll d’Ordino vormt het voorgerecht, de weg naar Arinsal is niet heel lang, vooral regelmatig en lastig. Meer dan negen kilometer aan een gemiddelde van meer dan zeven procent: een prachtige ‘opener’ als het gaat om bergritten!
Vanuit Andorra gaat het zuidwaarts, via twee etapas llanas – vlakke ritten, die naar goed gebruik in Spanje nooit vlak zijn. Het almachtige Tarragona wordt aangedaan, net als een andere kustplaats Burriana.
picture

La Vuelta | “Ik had de benen niet, het werd een gevecht” - Roglic verliest tijd op Evenepoel

Video credit: Eurosport

Klimmersbenen

Dan wacht een nieuwe aankomst bergop. Hiervoor heeft men in de wielrennerij de Spaanse term Unipuerto in het leven geroepen: in de Vuelta vind je vaker vlakke etappes met aan het einde nog gauw even een aankomst boven.
Deze keer is het de beurt aan het Observatorio Astrofísico de Javalambre – op de top van de Pico del Buitre. Twaalf kilometer aan 7,5 procent, waarvan de eerste vijf nog te doen zijn. Vanaf daar volgen de stroken van tien tot vijftien procent elkaar in rap tempo op.
Via een nieuwe vlakke etappe gaan we naar een razend interessante achtste rit. In de finale moeten de renners over de Alto de Xorret de Catí, een enorm steile puist in de regio Valencia die in 2017 voor het laatst werd getemd door Julian Alaphilippe. Inderdaad, naar dat type renner zijn we op zoek!
Daags voor de rustdag volgt een ietwat vreemde etappe. De Vuelta-organisatie duidt deze aan als vlakke etappe met aankomst bergop, maar de finish in Caravaca de la Cruz ligt op een beklimming van tweede categorie; op vier tot drie kilometer van de streep is het heel erg steil, wordt daar het verschil gemaakt?
picture

Volta Catalunya | Evenepoel wint slotetappe, Roglic het eindklassement

Video credit: Eurosport

Snel, omhoog, snelst

Vanuit het zuiden wordt het vliegtuig gepakt richting het midden van Spanje. Valladolid om precies te zijn, voor een día de descanso. De renners kunnen de rust goed gebruiken, want een individuele klokproef in en rond Valladolid volgt. 25 kilometer, met aan het begin een klimmetje van een halve kilometer: dit is voor de mannen met de grote plaat!
Een dag later is het weer zover: een Unipuerto-etappe. We trekken naar Vinuesa, voor de klim naar La Laguna Negra. In 2020 toonde Dan Martin tijdens de corona-editie van de Vuelta (‘slechts’ 18 etappes kort…) voor een één na laatste keer zijn kunsten bergop. Geen ontzettend zware klim, wel een lastig slot.
Wat volgt is een Spaans vlakke etappe naar Zaragoza. Daar waar in 2001 Igor González de Galdeano een record neerzette: de Bask – destijds rijdend voor het befaamde ONCE Eroski – won een rit in lijn als strijkijzer. Hij bleef het peloton voor in wat de snelste etappe in lijn ooit was: 55 kilometer per uur en 176 meter gemiddeld.
picture

La Vuelta | Evenepoel wint tijdrit en vergroot marge met Roglic verder en verder

Video credit: Eurosport

Etapa reina of étape reine?

De dertiende etappe gaat het Spaanse boekje even te buiten: vanuit de start in Formigal – daar waar Nairo Quintana de Vuelta van 2016 compleet op zijn kop zette met een ploegenaanval op een onverwacht moment – is het kort bergop naar de top van de Puerto de Portalet. Een ietwat surrealistisch profiel volgt, omdat de afdaling naar de voet van de Col d’Aubisque enorm lang is.
Inderdaad, de Col d’Aubisque, die bekende puist uit de Tour de France. Vanaf de top van de Portalet rijden de renners 130 kilometer lang in Frankrijk, wellicht de 130 zwaarste en meest bepalende kilometers van deze Vuelta.
Na de Aubisque wacht namelijk de Col des Spandelles – daar waar Pogacar en Vingegaard vorig jaar een wereldduel uitvochten, de Sloveen bergaf viel, de Deen hem opwachtte en er een onvergetelijk teken van sportieve rivaliteit volgde – om te eindigen op de Col du Tourmalet.
Niet vanuit de kant waar het Tour-peloton op weg naar Cauterets-Cambasque over moest (bergop) via Sainte-Marie de Campan en La Mongie. Nee, via de andere zijde, vanuit Luz-Saint-Sauveur via Barrèges. Meer dan achttien kilometer aan bijna acht procent gemiddeld, een aankomst boven de 2.000 meter: werk voor de allerbeste klimmers van dit Vuelta-peloton.
picture

Volta Catalunya | Roglic klopt Evenepoel in geweldig duel op steile slotklim

Video credit: Eurosport

Van Frankrijk naar het Baskenland

Ook een dag later wordt er nog meer dan 100 kilometer in Frankrijk afgelegd, met de Col de la Hourcère en de Port/Puerto de Larrau op het menu om de grens met Spanje weer op te zoeken. De aankomst ligt in Larra-Belagua na een beklimming die eigenlijk voor de rappe mannen onder de klassementsrenners is.
De laatste rit voor de tweede rustdag vindt dan weer plaats in Spaans Baskenland, waar de Tour de France op een machtige manier werd geopend. Misschien iets minder zwaar dan de twee Tour-etappes, maar toch mag de dag waarin het peloton van Pamplona (bij het hoofdkantoor van Movistar Team) naar Lekunberri trekt niet eenvoudig genoemd worden.
Wielerliefhebbers weten dat Lekunberri niet zonder slag of stoot bereikt wordt – dat is in de Ronde van het Baskenland ook altijd het geval. Op iets meer dan tien kilometer van de finish is er de Puerto de Zuarrarrate, die ervoor zorgt dat de kans op vluchters die hier voor de zege strijden vrij groot is.
picture

Volta Catalunya | Evenepoel verslaat Roglic en Ciccone nu wel, maar grijpt net naast de leiderstrui

Video credit: Eurosport

Monster van Asturië

Nog een día de descanso, deze keer in Santander, om te beginnen aan de slotweek. Dat gebeurt met een Unipuerto-rit naar Bejes: bijna vijf kilometer aan net geen negen procent betekent een uit de kluiten gewassen kuitenbijter.
Het lijkt vorige week wel te zijn geweest dat de Vuelta nog eens aankwam op de Alto de l’Angliru. Echter wil het zo zijn dat het ‘Monster van de Asturias’ voor de laatste keer tijdens de corona-editie van 2020 werd beklommen, met Hugh Carthy als winnaar.
Ook deze keer het traditionele duo: de Alto del Cordal is al zeer pijnlijk, wat daarna volgt gaat iedere fantasie te boven. De laatste zes kilometer zijn bijna veertien procent gemiddeld (gemiddeld!). De Cueña les Cabres is het absolute horrorstuk van deze beklimming, het steilste stuk aan 23,6 procent boezemt ook iedere prof gewoon enorm veel angst in. Wie temt het monster?
picture

La Vuelta | Samenvatting etappe 12 - Ola de Lavinia - Alto de l'Angliru

Video credit: Eurosport

Op weg naar de Koning

Wie dacht dat de bergen op waren, had het helemaal mis. Een rit met niet minder dan vier beklimmingen – de laatste wordt namelijk twee keer aangedaan – is het volgende alarmpunt op de agenda. Het gaat wel om middengebergte, onderweg is de Puerto de San Lorenzo (ook een Vuelta-klassiekertje) met top op 1.347 meter het hoogste punt van deze rit.
Niet het hoogtepunt trouwens, dat is de tweemaal uit te voeren Puerto de La Cruz de Linares. Met name de eerste vijf kilometer zijn uitermate steil, met meerdere uitschieters tot vijftien, zestien en zeventien procent. De laatste twee zijn ook grillig, maar een peulenschil in vergelijking met het begin.
De sprinters komen dan ook nog eens aan hun eindschot toe in de negentiende etappe. Op die dag wordt vanuit het noorden van de regio Castilla y Léon ruim zuidwaarts getrokken, want we gaan langzaamaan richting de hoofdstad van Spanje.
picture

Giro d'Italia | Primoz Roglic wint Giro ondanks materiaalpech in klimtijdrit

Video credit: Eurosport

Koninklijk toetje

Dat doen we met op de voorlaatste dag een absurde etappe, als je naar het profiel kijkt. Rond Madrid zijn de bergen in de Sierra de Guadarrama – de ten noordwesten van de hoofdstad gelegen bergketen – nergens écht hoog.
Het hoogste punt van deze rit ligt tot tweemaal toe op de Alto de Robledondo. Vanuit de start in Manzanares El Real gaat het meteen omhoog en onderweg liggen maar liefst dertien beklimmingen te wachten; met 208 kilometer is deze voorlaatste etappe ook nog eens de langste van de hele Vuelta. Voer voor massale aanvallen, ploegentactiek en nog één keer alles op zijn kop zetten.
Een dag later volgt immers het welbekende en traditionele rondje in de Spaanse hoofdstad, om na iets meer dan drie weken Vuelta de opvolger van Remco Evenepoel – of volgt hij zichzelf op? – te kronen tot koning van Spanje.
picture

La Vuelta | Evenepoel is te sterk voor Gesink in de finale van etappe 18

Video credit: Eurosport

Rey Remco, Rey Roglic of Don Vingegaard?

Twee namen die onafhankelijk van een eventueel resultaat in de Tour de France hun deelname aan de Vuelta a España bekend maakten zijn ook twee absolute trekpleisters op de startlijst: Remco Evenepoel en Primoz Roglic. Daarnaast maakte tweevoudig Tour-winnaar voorafgaand aan de laatste etappe richting de Champs-Élysées bekend dat hij naar de Vuelta zal trekken.
De eerste twee hadden normaal gesproken eindelijk eens een goed duel over drie weken moeten uitvechten in de Giro d’Italia, maar het kwam er niet van. Vorig jaar viel Roglic letterlijk uit de Vuelta met nog enkele etappes te gaan, dit jaar moest de wereldkampioen op de weg (van 2022) ciao tegen de Giro zeggen vanwege een coronabesmetting. Evenepoel droeg op dat moment – de avond voor de eerste rustdag – opnieuw het roze.
Ze gaan dus op voor een herhaling van vorig jaar, waarbij moet worden aangetekend dat de Sloveen van Jumbo-Visma (die destijds opging voor een eventuele vierde Vuelta-eindzege op rij) geblesseerd uit de Tour de France was gekomen en wellicht niet helemaal fit aan de Spaanse rittenkoers begon – alhoewel we die theorie met ritwinst op dag vier ook wel konden ontkrachten.
picture

La Vuelta | Roglic sprint in oplopende finishstraat naar ritzege en rode trui - Jumbo heeft kwartet

Video credit: Eurosport

Evenwicht

De aanwezigheid van Vingegaard werpt meteen een heel ander daglicht op hoe we het parcours moeten bekijken. Zoals in de afgelopen twee Tours is gebleken, is de Deen op dit moment de meest complete klassementsrenner ter wereld: een slecht moment richting Cauterets-Cambasque - al trapte winnaar Tadej Pogacar daar zelden vertoonde waarden - was Vingegaards enige mindere optreden bergop. De tijdrit was bizar goed en dat maakt deze Vuelta meteen interessanter.
Met Evenepoel staat namelijk een andere mondiale toptijdrijder aan het vertrek. Wie doet het beter op de grote plaat rond Valladolid: de Deen of de Belg? Op papier zouden zij in een vlakke tijdrit licht in het voordeel moeten zijn ten opzichte van Roglic.
Voor de kopman van Soudal Quick-Step zijn er twee alarmerende bergritten: we weten nog steeds niet hoe Evenepoel het tegen de absolute wereldtop doet op de meest beroemde beklimmingen ter wereld, waartoe we zowel de Col du Tourmalet als de Alto de l'Angliru mogen rekenen. Ook hier is met name Vingegaard in het voordeel, ook Roglic heeft met zijn ervaring een streepje voor.
Eén ding is zeker: met de hoeveelheid Unipuerto-ritten aan het begin die Evenepoel gewoon goed liggen, moeten Roglic en Vingegaard er met hun ploeg alles aan doen om vanaf de Pyreneeën het leven van de Belg zwaar te maken. In de Tour zagen we wat het met een andere topfavoriet kan doen...
Waar tot aan de koninginnenrit naar de Tourmalet het parcours in het voordeel van Evenepoel spreekt, mogen we concluderen dat Jumbo-Visma zijn slag moet slaan in het tweede deel van de Vuelta. We zagen in de Giro dat hij in het slotweekend nog de boel om kan draaien, moeten we daarvoor nu ook wachten tot de voorlaatste dag? Dat zou wel zo mooi zijn!
picture

Tour de France | Beslist Vingegaard strijd om geel met Pogacar in tijdrit? Deen pakt dikke minuut

Video credit: Eurosport

Waar kijk je?

Van Barcelona tot aan Madrid: je zou de Vuelta a España van 2023 een heuse clásico kunnen noemen! Mis niks van het duel tussen Remco Evenepoel en Primoz Roglic – met de aanvulling van heel wat andere kleppers – via Eurosport en discovery+.
Meer dan 3 miljoen sportfans gebruiken inmiddels de app!
Blijf op de hoogte van het laatste nieuws, resultaten en live sport
Download
Deel dit artikel
Advertentie
Advertentie