Wielrennen | Deze renners nemen na dit wielerseizoen afscheid van het peloton

Er was een tijd dat Peter Sagan onverslaanbaar leek. Driemaal op rij kroonde de Slowaak zich tot wereldkampioen en domineerde in die jaren bovendien de Vlaamse voorjaren, terwijl hij ook van zich deed spreken in de drie grote rondes. In totaal won hij zeven keer de groene trui en won hij ook in de Giro d'Italia eenmaal datzelfde klassement. Hij boekte in totaal twaalf etappeoverwinningen in de Tour, twee in de Giro en vier in de Vuelta.

Daarnaast is de waslijst aan eendaagse overwinningen van Sagan schier eindeloos. Bijna alle Belgische voorjaarsklassiekers prijken op zijn erelijst. Hij was eenmaal de beste in de Ronde van Vlaanderen (2016) en Parijs-Roubaix (2018) en won drie keer Gent-Wevelgem.

In de herfst van zijn loopbaan leek het Sagan echter te ontbreken aan motivatie. Vaak reed hij - die ooit elke koers waaraan hij meedeed kleurde - anoniem mee en viel hij vooral op als hij een gevaarlijke sprint had ingezet.

Sagan blijft actief in het mountainbiken. In die discipline hoopt hij in Parijs een gooi te kunnen doen naar de Olympische titel.

Nadat Greg Van Avermaet op 23-jarige leeftijd doorbrak met een etappezege en winst in het puntenklassement in zijn eerste Vuelta a Espana, dreigde de Belg lange tijd een net-niet renner te worden. Maar vanaf zijn dertigste keerde de kansen voor de toenmalige renner van BMC. Tussen 2015 en 2017 werd hij Olympisch kampioen in Rio en won hij twee Touretappes, Parijs-Roubaix, tweemaal Omloop Het Nieuwsblad, Gent-Wevelgem, E3 Harelbeke en Tirreno-Adriatico.

Vooral in het voorjaar van 2017 stond er geen maat op de man uit Lokeren. Hij won bijna alles wat er te winnen was, alleen in de Ronde van Vlaanderen moest hij genoegen nemen met een tweede plek. et was een van de vier keer dat hij op het podium stond in Vlaanderens Mooiste, maar winnen zou hij die koers nooit. De laatste jaren van zijn carrière reed Van Avermaet met zijn maatje Oliver Naessen voor AG2R, maar winnen lukte nog maar een keer, in de Boucles de l'Aulne - Châteaulin van dit jaar.

In 2012 dacht Frankrijk in Thibaut Pinot eindelijk weer een toekomstig Tour de France-winnaar in huis te hebben, toen de Franse jongeling bij zijn debuut meteen een etappezege boekte en in de top-10 eindigde. Verder dan een derde plek in 2014 zou hij echter nooit komen.

De renner die zijn hele loopbaan Française des Jeux en opvolgers daarvan trouw bleef, zou uiteindelijk wel ritten winnen in alle drie de grote rondes. Zijn mooiste eendaagse overwinningen volgden elkaar in 2018 binnen drie dagen op in Italië: eerst won hij bovenop Superga Milaan-Turijn, waarna hij in Como soleerde naar de winst in de Ronde van Lombardije.

De laatste jaren werd de nog altijd maar 33-jarige klimmer geteisterd door fysieke malheur en dus besloot hij al vroeg in het seizoen dat dit jaar zijn laatste zou zijn. In de Giro d'Italia greep hij meermaals net naast de zege, maar mocht hij uiteindelijk nog wel de bergtrui mee naar huis nemen.

De inmiddels 39-jarige Luis León Sánchez speelt al jaren nauwelijks meer een rol van betekenis in de grote koersen, maar tot 2012 was hij vooral voor dagzeges een man om rekening mee te houden. De Spanjaard won tweemaal de Classica San Sebastian (2010 en '12) en kwam in totaal tot vier ritoverwinningen in de Tour de France.

De oud-renner van Rabobank was aanvankelijk voor een tijdritspecialist. In die discipline was hij vier keer nationaal kampioen, terwijl hij ook eenmaal in lijn de Spaanse titel wist op te eisen. Bij zijn doorbraak werd hij mede dankzij dat specialisme tegen de klok al snel vergeleken met Miguel Indurain, maar die belofte heeft Sanchez uiteindelijk nooit waar kunnen maken.

Net als Sanchez moest Rohan Dennis het vooral hebben van de races tegen de klok. Het leverde de Australiër etappezeges in alle drie de grote rondes op en in zowel de Tour als de Vuelta mocht hij eens de leiderstrui aantrekken. Bovendien werd hij tweemaal wereldkampioen tijdrijden en won hij even zo vaak met zijn landgenoten de mondiale titel op de ploegentijdrit.

"In de sport voel je op een gegeven moment dat je tevreden en blij bent met wat je hebt bereikt. Dan merk je dat de drive er niet meer echt is", zo lichtte de 33-jarige Dennis eerder dit jaar voor de camera van Wielerflits zijn beslissing om te stoppen toe.

We blijven nog even bij de tijdrijders, want ook onze eigen tijdritspecialist, Jos van Emden, vindt het na dit seizoen mooi geweest. Zijn mooiste overwinning, de slottijdrit van de Giro d'Italia, werd enigszins overschaduwd door de eindzege van zijn landgenoot Tom Dumoulin, die dankzij zijn tweede plaats over Nairo Quintana heen wipte.

Wel werd de Schiedammer in 2019 nog wereldkampioen op het onderdeel gemengde ploegenestafette en kroonde hij zich in zijn afscheidsjaar voor een derde keer tot nationaal kampioen tijdrijden, dertien jaar nadat hij dat hij daar voor het eerst in slaagde.

Op jonge leeftijd won Tony Gallopin al de Classica San Sebastian en een etappe in de Tour de France, maar in de daaropvolgende negen seizoenen kon de Fransman daar alleen nog maar een etappe in de Vuelta van 2018 als grote vis aan toevoegen.

Het zou meteen ook de laatste zege zijn voor de man die op zijn best was in de Ster van Bessege. Drie van zijn elf dagzeges boekte hij in die Franse rittenkoers, waarvan hij in 2018 ook het eindklassement won.

Niet veel renners kunnen zeggen dat zij in hun carrière geschiedenis hebben geschreven, maar Daryl Impey kan dat wel. Na de zesde etappe van de Tour de France van 2013 werd de Zuid-Afrikaan namelijk de eerste van zijn continent die de gele trui mocht aantrekken. Zes jaar later voegde hij daar nog een etappezege in de Tour aan toe.

Impey won niet vaak in zijn loopbaan, maar als hij dat deed, was dat meestal in eigen land. Meer dan een derde van zijn dertig zeges kwam namelijk in nationale kampioenschappen van Zuid-Afrika. Maar liefst negen keer was hij de beste tijdrijder van zijn land. Na zestien jaar houdt de renner van Israel-Premier Tech het nu voor gezien.

Populair bij zijn collega's zal Nacer Bouhanni waarschijnlijk nooit geweest zijn. De Fransman ging telkens weer met ware doodsverachting de sprint aan, wat vaak niet zonder brokstukken bleef. Het was echter een val waaraan hij zelf geen enkele schuld had, die het einde van zijn loopbaan inluidde.

In de Ronde van Turkije botste hij op een voetganger die plots de weg besloot over te steken. Het resulteerde in een gebroken nekwervel en de voormalige sprintkanon zou nooit meer de oude worden. "Na mijn val in de Ronde van Turkije vorig jaar ben ik een schim geworden van de renner die ik ooit was", verklaarde Bouhanni op Instagram zijn keuze om te stoppen.

Dries Devenyns, Imanol Erviti, Michael Schär, Shane Archbold en François Bidard haalden niet vaak de voorpagina's van de kranten tijdens hun carrières, maar waren niettemin gewaardeerde knechten en ploeggenoten. Allen besloten zij na dit seizoen hun fiets aan de wilg te hangen.

De 40-jarige Devenyns was jarenlang een trouwe soldaat in het leger van Patrick Lefevere en won in die tijd zelfs de Ronde van België, maar verder prijken er weinig aansprekende overwinningen op diens palmares. De een jaar jongere Erviti was tweemaal succesvol in de Vuelta en eindigde in zowel de Ronde van Vlaanderen als Parijs-Roubaix eens in de top-10.

De Zwitser Michael Schär was dertien jaar lang de schaduw van Van Avermaet en dus is het symbolisch dat beide renners tegelijkertijd afscheid nemen van het wielerpeloton. Schär was een keer nationaal kampioen en won een etappe in de Ronde van Utah.

Archbold verwierf meer bekendheid met zijn opvallende mat dan met zijn overwinningen. De Nieuw-Zeelander won een etappe in de Czech Cycling Tour van 2019 en werd ook eenmaal kampioen van zijn land. Het zijn twee overwinningen meer dan Bidard kan voorleggen. De Fransman won in zijn 8-jarige loopbaan geen enkele wedstrijd en zwaait nu al op zijn 31e af.

Gedurende het seizoen zagen drie renners zich vanwege hartklachten al gedwongen te stoppen. Na het Belgisch kampioenschap werden er bij Sep Vanmarcke hartritmestoorsnissen vastgesteld en zo kwam er een einde aan een carrière die werd gekenmerkt door pech en blessures.

Na een eenzijdig ongeluk werd er bij Nathan Van Hooydonck, die in de auto zat met zijn hoogzwangere vriendin, een hartafwijking geconstateerd. De Belg moest daardoor per direct zijn wielerloopbaan beëindigen.

Per toeval werd er ook bij Heinrich Haussler tijdens een routine-onderzoek een hartprobleem ontdekt. Samen met de medische staf van zijn ploeg Bahrain-Victorious besloot de 39-jarige Duitser vervolgens dat het te gevaarlijk was om nog te blijven koersen. Haussler blijft voor de wielrennerij behouden, want hij zal bij Bahrain sportdirecteur worden.

De grote rondes zitten erop, maar het wielerseizoen gaat gewoon nog even door! Voor de koers ben je bij Eurosport en discovery+ altijd aan het juiste adres.