Kirsty Coventry als eerste Afrikaanse en eerste vrouw voorzitter van het IOC – “Allebei even cool”
DoorFinn van Leeuwen
Geupdate 26/07/2025 om 18:19 GMT+2
Kirsty Coventry vertelt tegenover Eurosport over haar historische verkiezing tot IOC-voorzitter - en waarom ze haar geslacht en achtergrond als even ‘cool’ beschouwt. Het olympisch icoon deelt herinneringen van haar gloriemoment in Athene, dromen als kind en een wel heel bijzondere ontvangst op de luchthaven na het neerzetten van een ongelooflijke prestatie namens Zimbabwe.
Kirsty Coventry als eerste Afrikaanse en eerste vrouw president van het IOC – “Allebei even cool”
Video credit: Eurosport
Volgens Coventry is het even ‘cool’ dat zij zowel de eerste vrouwelijke als Afrikaanse president van het Internationaal Olympisch Comité is geworden.
In een exclusief interview, vanaf zaterdagavond op de kanalen van Eurosport en HBO Max te zien, kijkt Coventry terug op haar leven als olympisch dromer tot één van de meest krachtige figuren in de sport wereldwijd.
van zwemster tot minister
Vorige maand werd de 41-jarige de opvolger van Thomas Bach als jongste IOC-voorzitter in meer dan een eeuw. Het past bij de veranderingen in haar leven, van dominantie in het zwembad namens Zimbabwe tot het bedrijven van sportpolitiek op het hoogste niveau.
De wereld leerde Coventry kennen tijdens de Olympische Spelen van Athene in 2004. Daar won zij goud op de 200 meter rugslag en behaalde ze ook nog een zilveren en bronzen medaille. In Beijing verdedigde ze haar titel met succes. Van de acht Zimbabwaanse olympische medailles, behaalde Coventry er zeven.
Na het beëindigen van haar sportieve loopbaan vervulde ze een rol in de IOC Atleten Commissie, waarna ze in haar thuisland minister van Jeugd, Sport, Kunst en Recreatie werd, alsmede sport-advocate. In maart dit jaar versloeg ze een sterk deelnemersveld, waaronder Sebastian Coe, in de strijd om het IOC-voorzitterschap. Ze is tevens moeder van twee dochters.
Op de vraag van Eurosport-verslaggever Radzi Chinyanganya wat haar het meest trots maakt om de eerste Afrikaanse of de eerste vrouwelijke IOC-voorzitter te zijn, zegt Coventry: "Het is allebei even cool en geeft me allebei een even trots gevoel".
"Ze dachten dat ik gek was"
"De Olympische Spelen zijn altijd een groot onderdeel van mijn leven geweest. Ik keek als negenjarige naar de Spelen in Barcelona in 1992 en toen vertelde ik mijn ouders al dat ik daar ook heen wilde en medailles wilde winnen voor Zimbabwe. Ze dachten tegen die tijd dat ik gek was!"
"Sport is zo veel meer dan alleen maar een passie en iets waar we van houden. Ja, mijn leven staat nu op zijn kop en niet alleen dat van mij. Ook van mijn man en mijn familie. Maar nu krijg ik de kans om iets terug te geven aan een gemeenschap die mijn leven heeft veranderd."
Chinyanganya, wiens vader uit Zimbabwe komt, zei tegen Coventry dat zij "Zimbabwe op de kaart heeft gezet", met haar heroïsche optredens in Athene. Voordien kende het Afrikaanse land alleen succes tijdens de Spelen in 1980 met een verrassende gouden hockeymedaille, totdat Coventry hier bovenuit steeg.
/origin-imgresizer.eurosport.com/2025/07/26/image-f768a48e-b5fe-4f00-9afe-0e895f60da68-85-2560-1440.jpeg)
Kirsty Coventry in Athene 2004.
Foto: Getty Images
Overal Zimbabwaanse vlaggen
"Ik voelde het pas toen ik thuis kwam", zei ze. "Weet je, social media was er niet zoals nu in 2004, laat staan de mobiele telefoons. Daarom had ik niet helemaal door hoe groots mijn prestaties waren, tot ik terug kwam in Zimbabwe. Toen was het chaos, een ongelooflijke chaos."
Coventry vertelt over supporters die de hele landingsbaan met vlaggen hadden versierd en hoe het vliegtuig eerder moest stoppen op de baan vanwege die grote hoeveelheid mensen.
"Ik herinner me mijn moeder die mij waarschuwde: iedereen is overenthousiast. Ik zei: ik ben een zwemmer, geen voetballer. Maar het was ongelooflijk. Overal zag je Zimbabwaanse vlaggen. Iedereen was zo trots, het was ontzettend emotioneel."
moussambani als voorbeeld
Terwijl Athene haar doorbraak betekende, maakte Coventry haar olympisch debuut vier jaar eerder in Sydney op 16-jarige leeftijd. Daar zag ze Eric Moussambani uit Equatorial Guinea, die een wereldwijd icoon werd als ‘Eric de aal’ nadat hij er bijna niet in slaagde zijn 100 meter vrije slag te voltooien.
"Ik ontmoette Eric daar", zegt Coventry. "Kleine Afrikaanse landen waren een soort van bijeen gepakt. In het opwarmbad had je de grote landen met hun massagetafels en de koude baden. En daar waren wij, we stonden er gewoon bij met onze rugtasjes."
Over Moussambani’s beroemde poging: "Dat is het ongelooflijke krachtige gevoel rond de Olympische Spelen. Om stoer genoeg te zijn om op het startblok te staan en het te proberen. Dat geeft zoveel mensen een krachtige boodschap."
Waar volg je het sportnieuws?
Al het laatste sportnieuws van voetbal tot veldrijden en van snooker tot biatlon volg je hier bij Eurosport en HBO Max.
Gerelateerde onderwerpen
Advertentie
Advertentie