Zaterdag op Eurosport: Epische vijfsetter Djokovic-Nadal op Wimbledon 2018

Gezien het recordaantal onderlinge wedstrijden (inmiddels 55) in hun rivaliteit was het opvallend dat het tweetal elkaar sinds Roland Garros 2015 had ontlopen op de Grand Slamtoernooien. Het voorzag het weerzien in de Londense zomer van 2018 van een extra dimensie. Een goede wedstrijd lag in de lijn der verwachting met deze hoofdrolspelers, maar de tweedelige instant classic die het werd, deed wereldwijd wenkbrauwen fronsen en monden openvallen.

Met name de vorm van Djokovic was destijds moeilijk te duiden. In de anderhalf jaar voorafgaand aan het evenement was de Serviër veelal een schim van de oppermachtige veelvraat die de tenniswereld van 2011 tot en met 2016 domineerde. Een elleboogblessure met bijbehorende operatie begin 2018 speelde daarbij een grote rol. Aanvullend schemerden privé- en motivatieproblemen door en nam Djokovic afscheid van succescoach Boris Becker. Hij bivakkeerde buiten de top20 en dreigde na een desastreus verlopen Roland Garros zelfs het hele grasseizoen over te slaan. Door de speciale plaatsingsformule van Wimbledon, waarbij gekeken wordt naar in het verleden behaalde resultaten op gras, werd Djokovic alsnog als 12de gerangschikt in Londen. Nadal daarentegen was de nummer één van de wereld, had drie van de laatste vijf majors gewonnen en stond voor het eerst sinds 2011 in de halve finale op Wimbledon.

Het werd met 5 uur er 17 minuten de op één na langste halve finale in de rijke geschiedenis van Wimbledon. De langste halve finale ooit op het heilige gras was bizar genoeg de wedstrijd ervoor, waarin de Zuid-Afrikaan Kevin Anderson 6 uur en 36 minuten nodig had tegen John Isner. Het duel der servicekanonnen bleek van grote invloed op de wedstrijd van Djokovic en Nadal, aangezien er pas laat begonnen kon worden op Centre Court.

Er was op vrijdag 13 juli tijd voor drie sets weergaloos tennis. Door het dak te sluiten kon er met kunstlicht doorgespeeld worden nadat duisternis was ingevallen. Toch was er niet genoeg tijd om de wedstrijd af te maken, aangezien het toernooi een afspraak met buurtbewoners heeft dat er na 23:00 uur niet meer getennist wordt. De wedstrijd werd een dag later hervat bij een 2-1 voorsprong in sets voor Djokovic, die het derde bedrijf via een bloedstollende tiebreak (11-9) had binnengesleept. Zaterdag 14 juli was de dag van de vrouwenfinale tussen Serena Williams en Angelique Kerber. Kaarthouders voor die wedstrijd kregen plotseling een daverend voorprogramma in de schoot geworpen. Djokovic en Nadal excelleerden daarin vrolijk verder alsof er nooit een onderbreking had plaatsgevonden.

Een punt van discussie waren de omstandigheden waarin de wedstrijd zou worden vervolgd. Aangezien bij de onderbreking op vrijdagavond het dak dicht was, behoort in de regel ook het vervolg met gesloten dak plaats te hebben, tenzij beide spelers de voorkeur geven aan de open lucht. Djokovic, meedogenloos op indoorbanen, hield het dak graag gesloten. Tot ongenoegen bij Nadal, die aanzienlijk minder succesvol is met een plafond boven zijn hoofd. De man uit Mallorca heeft nooit extra motivatie nodig, maar bij de hervatting in set vier was hij feller dan zijn tegenstander en dwong hij een vijfde set af.

Het niveau van de wedstrijd was van begin tot eind extreem hoog. Beide spelers werden niet belemmerd door twijfels of fysieke ongemakken. Alle remmen waren los en de meeste rally’s eindigden met een winner of afgedwongen fout. Zo ook in de thriller van een vijfde set. Zowel Djokovic als Nadal kreeg daarin grote kansen om een break te forceren, maar het was de Serviër die aan het langste eind trok en bij een 9-8 voorsprong in games een einde maakte aan het spektakelstuk waarin per persoon 73 winners werden geslagen: 6-4 3-6 7-6(11) 3-6 10-8.

Het markeerde de comeback van Djokovic. Het einde van zijn worstelingen en begin van een nieuwe termijn als leider van het mannentennis. ‘Het waren 18 lange maanden, waarin ik probeerde verschillende obstakels uit de weg te ruimen. Er waren tijden van twijfel, frustratie, teleurstelling en momenten waarop ik me afvroeg of ik wel door wil gaan. Om nu op dit punt te zijn aangekomen is behoorlijk bevredigend’, aldus een emotionele Djokovic na afloop.

Terwijl Djokovic om begrijpelijke redenen met de nodige emotie naar de zaak keek, gaf Nadal een nuchtere analyse. ‘Normaal gesproken ben ik vrij kritisch op mezelf, maar ik heb geweldig gespeeld met aanvallende intenties. Ik heb niets te klagen. Veel meer heb ik niet te bieden. Ik heb mijn best gedaan. Het was een grootse wedstrijd en hij heeft me verslagen. Mijn complimenten.’