24 uur Le Mans | Kobayashi verdrijft demonen en heeft eindelijk zege binnen

Kobayashi maakte deel uit van het trio dat de pineut was bij de historische finish van 2016 toen de Toyota – die hij deelde met Sébastien Buemi en Anthony Davidson – in de allerlaatste ronde stilviel. Het was echt al aftellen tot de vlag, maar omdat de wagen niet rollend over de finish kwam, was een voorsprong van anderhalve minuut niets meer waard en stond er ‘uitvaller’ achter hun inschrijving.

Dat was de achttiende keer dat Toyota probeerde te winnen en de achttiende keer dat dit mislukte. Het Japanse merk heeft die slechte reeks inmiddels omgebogen, met nu de vierde overwinning op rij, maar de eerste drie keer was het de zusterauto die won. Merkgenoot Kazuki Nakajima staat al op drie zeges, Kobayashi kwam maar niet verder dan pole.

Tot nu, want het was eindelijk raak voor Kobayashi. Het verschil werd gek genoeg al grotendeels in de eerste bocht gemaakt. De start werd zaterdag kort na 16.00 uur gegeven onder drijfnatte omstandigheden en het was zo zoeken voor het startveld dat er nogal wat rempunten werden gemist. De Toyota #8 van Buemi werd direct door Olivier Pla (Glickenhaus) van de baan getikt en moest aan een inhaalrace beginnen.

Kobayashi kon meteen een mooie voorsprong pakken en die zelfs nog iets verder uitbouwen. Binnen de kortste keren was de marge ruim een minuut. De omstandigheden bleven verraderlijk en er werd flink met gele vlaggen gezwaaid en diverse keren was er een safetycar nodig om de race te neutraliseren. Het deerde Kobayashi, Conway en López niet in hun hypercar.

Het Toyota-trio bleef gestaag zijn rondjes rijden en slechts middenin de nacht was er eventjes een flink schrikmoment toen Kobayashi doorschoot in de bocht Indianapolis en maar nipt kon voorkomen dat de auto in de bandenstapels belandde. Heel eventjes nam Toyota #8 zelfs de leiding over, maar dat duurde niet lang vanwege een probleem met het bodywork waarna de nodige onderdelen werden vervangen.

Uiteindelijk lukte het Toyota #7 om een veilige ronde voorsprong te pakken, waarna het een kwestie van aftellen was tot de finishvlag. Dit betekende niet dat het allemaal automatisch ging, want het team gaf knarsetandend toe dat de auto zeker niet meer okselfris was, maar er kon om de problemen heen worden gereden, zoals dit in jargon heet.

Precies een etmaal na de officieuze start en 371 ronden verder kon het niet meer mis en had Kobayashi zijn langverwachte overwinning eindelijk beet: hij mag zich namens Toyota, samen met Conway en López, winnaar noemen van de 24 uur van Le Mans. De Toyota #8 kwam als tweede over de finish, gevolgd door Nicolas Lapierre in de Alpine.

Robin Frijns zegevierde in de LMP2-klasse. De Nederlander was, net als zijn team WRT, debutant op het Circuit de la Sarthe en het was direct raak. Frijns ging de gehele race ontzettend goed, samen met teamgenoten Ferdinand Habsburg en Charles Milesi, maar kon eigenlijk niet op tegen de zusterauto van zijn Belgische team met onder meer Robert Kubica achter het stuur, maar die bolide viel in de laatste ronde stil. Frijns en co profiteerden optimaal. Het verschil aan de finish was minimaal: zeven tiende van een seconde!

Renger van der Zande eindigde in dezelfde klasse in de subtop, Nyck de Vries en Racing Team Nederland wisten het middenveld niet te ontstijgen. Giedo van der Garde, Fris van Eerd en Job van Uitert finishten dankzij een sterke slotfase wel als tweede in het subklassement Pro-AM. Ook Nick Catsburg eindigde op het podium. Hij viel in de prijzen in de GTE Pro-klasse.