Milaan-San Remo | Van voorbereiding tot tactiek - ‘La Primavera’ winnen doe je zo!

Het is zo ver. Het voorbereiden is voorbij, het wachten is voorbij en zaterdag rijden de renners van Abbiategrasso – en dus niet vanuit Milaan – richting San Remo voor wat alweer de 114de editie van Milaan-San Remo zal zijn. Met onderweg de Passo del Turchino, de afdaling naar Voltri en de lange weg langs de Ligurische kust. Dan volgt een ware koersexplosie die vaak een uur duurt. Waar in de voorbereiding ligt de sleutel tot succes?

Als we kijken naar de laatste tien jaar, zien we dat de uiteindelijke winnaar van Milaan-San Remo voornamelijk uit Parijs-Nice of Tirreno-Adriatico komt. Logisch natuurlijk, de beste renners staan in beide rittenkoersen aan de start en in San Remo is het nooit een slechte renner die wint.

Vorig jaar won Matej Mohoric de klassieker die de wielerlente inluidt, terwijl hij daarvoor noch de Koers naar de Zon, noch de Koers tussen de Twee Zeeën in zijn benen had. De enige keer in de laatste tien jaar dat hetzelfde gebeurde, was in coronajaar 2020. Toen won Wout van Aert. De Belg had destijds vanwege de omgegooide kalender een week voordien nog Strade Bianche gewonnen, om op de woensdag voor La Primavera derde te worden in Milaan-Turijn.

De andere acht winnaars van de laatste tien edities zijn perfect verdeeld tussen de Franse en Italiaanse rittenkoers. Vanuit Nice kwamen de handen in de lucht voor Jasper Stuyven (2021), Arnaud Démare (2016), John Degenkolb (2015) en Alexander Kristoff (2014), terwijl San Benedetto del Tronto voor Julian Alaphilippe (2019), Vincenzo Nibali (2018), Michal Kwiatkowski (2017) en Gerald Ciolek (2013) de ideale vertrekplaats was.

Tadej Pogacar koos Parijs-Nice als voorbereiding op Milaan-San Remo. Natuurlijk deed de Sloveense slokop dit ook gewoon om weer eens een nieuwe koers aan zijn al imposante erelijst toe te voegen – anders zou het voor ‘Pogi’ ook maar saai worden, drie keer op rij Tirreno-Adriatico winnen.

Die andere twee topfavorieten, zo denken wij toch, Wout van Aert en Mathieu van der Poel kozen opnieuw voor ‘La Corse dei due Mari’. Waar Van der Poel niet de beste indruk maakte, misschien wel bewust, maar twee keer als lead-out voor Jasper Philipsen goud werk afleverde, was Van Aert vooral ongelukkig met zijn valpartij op weg naar Tortoreto. We zijn benieuwd wat uiteindelijk de meest ideale voorbereiding op Milaan-San Remo blijkt te zijn.

Voorbereiding is natuurlijk niet álles voor een koers als Milaan-San Remo. Op de dag zelf moet ook alles kloppen natuurlijk. Niet vallen, geen pech hebben op essentiële momenten is belangrijk, al is die factor in vergelijking met bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen en meer bepaald Parijs-Roubaix bijna onbestaand in de Italiaanse kustkoers.

Maar eens de Ligurische kust wordt bereikt en de Capo Mele, Capo Cervo en Capo Berta volgen elkaar in rap tempo op, weten de heren coureurs ook dat het tijd is voor de absolute apotheose. De Cipressa en vervolgens de Poggio doen er alles aan om de benen van de topsprinters het leven zuur te maken, waarna een razendsnelle afdaling richting de kustplaats volgt en op de machtige brede laan die we kennen als de legendarische Via Roma de winnaar van Milaan-San Remo 2023 bekend wordt.

Vorig jaar ontbrandde de koers al op de Cipressa. Pogacar is er namelijk alles aan gelegen de sprinters zo snel mogelijk te lossen en dat zal dit jaar niet anders zijn. De Sloveen krijgt een ploeg vol klimmers mee naar het eerste monument van dit jaar: Alessandro Covi, Davide Formolo, Felix Grossschartner, Domen Novak en Diego Ulissi moeten het tempo zo hoog leggen dat zelfs de andere favorieten snakken naar adem.

Als het kaf nog niet van het koren gescheiden is – dat gebeurt de laatste jaren namelijk steeds minder vaak op de Cipressa – dan gebeurt dit vaak nog wel op de Poggio di San Remo. Deze klim is niet steil, maar na meer dan 285 kilometer in de benen wel versmachtend.

De sleutel tot succes in San Remo ligt op deze helling, maar vooral bij de weersomstandigheden: staat de wind op de kop, is dit in het nadeel van de aanvallers. Vorig jaar wilde Pogacar tot vier keer toe de tegenstand bergop lossen op de Poggio, echter lukte dit niet vanwege de kopwind die nadelig was voor de aanvaller.

Uiteindelijk werd het verschil niet bergop gemaakt, maar nog wel op de Poggio: in de afdaling. Het verhaal van Matej Mohoric (de beste daler ter wereld, al vinden anderen dat het Tom Pidcock moet zijn) en zijn ‘dropper post’ is bekend. Is het ook bergaf nog niet gedaan? Dan resten nog twee keuzes.

Aanvallen bij het binnenrijden van San Remo (zie Jasper Stuyven in 2021 of Fabian Cancellara in 2008) of de sprintersbenen bovenhalen. We hebben drie topfavorieten aangewezen voor zaterdag: Pogacar zal bergop de beslissing moeten maken, Van Aert en Van der Poel kunnen nog met een elitegroepje naar de streep maar zorgen er beter ook voor dat namen als Philipsen en Mads Pedersen niet meer van de partij zijn!

In de laatste tien jaar kwam drie keer de winnaar uit een sprint (Degenkolb, Démare en Kristoff), wonnen drie renners solo (Mohoric, Nibali en Stuyven) en waren vier de beste in een sprintje van een kleine groep (Alaphilippe, Ciolek, Kwiatkowski en Van Aert). Als Pogacar, Van Aert en Van der Poel slim zijn, gaan ze dus lekker met zijn drieën naar de streep! Hebben wij er ook nog extra plezier van…

Eurosport zit er zoals je gewend bent ook in Milaan-San Remo bovenop. Sterker nog: iedere kilometer van ‘La Primavera’ is te zien op discovery+! Mis geen moment van de Italiaanse klassieker met commentaar van Jeroen Vanbelleghem en Karsten Kroon.