Milaan-Sanremo | Jasper Philipsen wint eerste Monument na prachtig teamwork van Mathieu van der Poel

De inleidende beschietingen waren achter de rug, de dominantie van Visma | Lease A Bike in het werk der etappekoersen was weer bekend en dus konden we nu de focus verleggen naar waar de sportlente om draait: heerlijk de voorjaarsklassiekers proeven, ademen, bekijken en behandelen.

Aan de start in Pavia glunderde een terugkerende Mathieu van der Poel – de winnaar van vorig jaar – in zijn regenboogtrui en bijpassende witte koersbroek. De Nederlander was topfavoriet, maar deelde die rol met een andere kampioen, een nationale weliswaar: Tadej Pogacar. De Sloveens kampioen had de sleutel in handen: des te harder hij met UAE Team Emirates de finale zou maken, des te minder favorieten zouden er over blijven.

De strijd om de vroege vlucht duurde langer dan we gewend zijn van La Primavera, het Italiaanse woord voor de lente. Het had wat voeten in aarde, maar na twintig kilometer ontsnapten elf renners uit de greep van het peloton. Nadat Lorenzo Germani van Groupama-FDJ zich liet terugzakken bleven er tien namen over.

Zowel Team Corratec-Vini Fantini (Davide Baldaccini, Valerio Conti & Kyrylo Tsarenko) als Team Polti Kometa (Davide Baes, Mirco Maestri & Andrea Pietrobon) hadden een trio in de kopgroep, terwijl Alessandro Tonelli en Samuele Zoccarato voor VF Group-Bardiani CSF-Faizanè een duo had. Eenzaten Romain Combaud van Team DSM-Firmenich Post NL en Sergio Samitier van Movistar Team completeerden het tiental.

In het peloton kwam de controle van Lidl-Trek, dat met Mads Pedersen een van de grote favorieten had – de Deen had echter nog nooit een Monument gewonnen, waarbij Alpecin-Deceuninck met Silvan Dillier ook een mannetje bijzette. De voorsprong van de tien vluchters werd nooit groter dan tien minuten.

Urenlang gebeurde er vrijwel niets en ging het verschil met de tien aanvallers stelselmatig naar beneden. Bij het opdraaien van de Capo Mele (de Cervo en Berta moesten dan nog volgen) nam UAE de kop over, om een deel van de achterstand weg te werken. Echt veel zoden aan de dijk zetten deed het echter niet.

Richting de Capo Berta werd het al wat nerveuzer in het peloton, met twee valpartijen tot gevolg. Favorieten voor de zege lagen er – gelukkig – niet bij. Opnieuw kwam UAE aan het front, Domen Novak legde een strak tempo op. Christophe Laporte moest eraf, als een van de eerste grote namen.

Vanaf de top van de Capo Berta volgde een snelle afdaling naar Imperia, waar de nervositeit enkel zou toenemen. Het gat met de vluchters bedroeg nog anderhalve minuut, maar de treintjes richting de Cipressa zorgden ervoor dat het tempo in het peloton gigantisch de hoogte in ging.

Het duurde een halve kilometer voor de mannen van Pogacar goed geplaatst zaten, om de snelheid op de Cipressa op te voeren. Met name Isaac Del Toro maakte indruk, maar de winnaar van de Ronde van de Toekomst van 2023 kon niet eeuwig het tempo bepalen. Na zijn kopbeurt viel het weer wat stil, hoewel Tim Wellens op aanraden van zijn Sloveense kopman nog een poging deed een rappe slotkilometer te rijden, zonder zichzelf uit te schakelen voor de Poggio.

Bij het langzaam maar zeker inhalen van de kopgroep kwamen Samitier en Pietrobon ten val in de afdaling van de Cipressa. Voor de rest bleef het rustig in de groep der favorieten, Bais wilde nog zijn laatste minuten aan faam pakken en sloeg nog een gaatje op het peloton, waar Marc Hirschi de leiding nam. Net zoals in andere jaren zou de sleutel tot succes namelijk weer liggen op de Poggio di Sanremo en UAE wilde daar met Wellens en Pogi een slag slaan.

Een van de meest nerveuze sprints van het jaar kwam eraan, die naar de voet van de Poggio. Wereldkampioen Van der Poel werd goed vooraan afgezet, ook Pogacar en Pedersen zaten van voren en dus kon het echte werk beginnen. Wellens begon met nog tweeënhalve kilometer tot de top aan zijn inspanning, met de Sloveense alleskunner in het wiel.

De lead-out van Wellens was net als vorig jaar subliem, het was wachten op de versnelling van Pogacar. Op een kilometer van de top ging de Sloveen, met Van der Poel, Alberto Bettiol en Filippo Ganna in zijn wiel. Bij een tweede versnelling werd de rest gelost, al maakte VDP in extremis nog de oversteek. De tweevoudig Tour-winnaar moest alles bergaf in de strijd gooien.

Tom Pidcock deed hetzelfde en sloot aan met Pedersen en Matej Mohoric in het wiel. Net voor het binnenrijden van Sanremo versnelde de winnaar van 2022. Van der Poel besloot zich op kop van de groep te zetten, vanwege de aanwezigheid van Jasper Philipsen. Matteo Sobrero was de volgende die het probeerde.

Pidcock ging op en over de Italiaan, waarna Jasper Stuyven de sprint aantrok voor Pedersen. Even leek Michael Matthews te gaan winnen, maar het was Philipsen die met een ultieme remonte zijn eerste zege in een Monument pakte. Matthews werd dus tweede, als derde mocht Pogacar mee op het podium.

1. Jasper Philipsen - 6:14:44
2. Michael Matthews - zt.
3. Tadej Pogacar - zt.
4. Mads Pedersen - zt.
5. Alberto Bettiol - zt.

Ook in 2024 zijn Eurosport en discovery+ jouw Home of Cycling! Van de eerste koersjes op Mallorca tot de volledige World Tour en alle grote ronden, waarvan de Giro d'Italia exclusief. Stream live koers zonder reclame! Als toetje komt daar de Olympische Spelen van Paris 2024 nog bovenop! Volg je ons kanaal op Whatsapp al?