Omloop Het Nieuwsblad is prooi voor 'reserve' Sören Waerenskjold - Noor sprint naar winst

Sören Waerensjkold staat maar zelden op de favorietenlijstjes. Misschien wel omdat zijn naam zo lastig is. Of omdat zijn ploeg, Uno-X, altijd nog een beetje vergeten wordt. Maar meer en meer moet rekening gehouden worden met de rood-gele formatie. En met Waerenskjold.

De sprinter had eigenlijk de Omloop niet eens zullen rijden, maar moest op het laatste moment invallen. Zijn klassiekerseizoen zou starten met Kuurne-Brusssel-Kuurne. "Maar ik wilde wel invallen toen dat me gevraagd werd'', lachte Waerenskjold.

In de sprint koos de Noor na een kleine 200 kilometer in Ninove eerst de linkerkant, daarna week hij uit naar rechts. "Precies zoals ik bedacht had. Maar het verrast me ook wel dat het zo uitpakt hoor", was de Noor behoorlijk beduusd na zijn grootste zege als prof. "Ja, dit is de belangrijkste. Abosluut. Veruit zelfs."

De overwinning van Waerenskjold, die op de streep Paul Magnier en Jasper Philipsen aftroefde, vormde het einde van een a-typische Omloop Het Nieuwsblad. Na de Muur en Bosberg waren nog liefst twintig renners in beeld voor de eindzege.

Een demarrage van Stefan Küng leek een sprint te voorkomen, maar op een kilometer voor de streep werd de Zwitser alsnog ingelopen. Daarna was het woord niet aan Magnier of Philipsen, maar aan Waerenskjold. Vanaf deze zaterdag staat er geen vraagteken meer achter zijn naam, maar een uitroepteken.

De vlucht van de dag kreeg een nadrukkelijk rood-wit-blauw tintje. Van de zeven vluchters hadden er liefst vier de Nederlandse nationaliteit: Elmar Reinders (Jayco), Julius van den Berg en Enzo Leijnse (Picnic) en Hartthijs de Vries (Tietema) bepaalden de voertaal in de kopgroep. Ook de Belgen Siebe Deweirdt en Victor Vercouillie (beiden van Flanders) konden hun verstaan. De Arkea-Italiaan Giosue Epis was de vreemde eend in de bijt. Het zevental nam overigens al snel een voorsprong van ruim vier minuten en hield lang stand.

Op ruim vijftig kilometer van de streep, na de Eikenberg, was het gat met de koplopers nog een kleine 3,5 minuut. Arnaud de Lie deed ondertussen een jasje uit. Na materiaalpech had hij tien kilometer nodig om weer achteraan in het peloton aan te sluiten.

De aanloop naar de Eikenberg was voor vrijwel alle ploegen aanleiding om het tempo in de hoofdmacht op te voeren. Het nieuwe wegdek, en de onbekendheid met de aanpassingen van de Eikenberg, zorgden zichtbaar voor veel onrust in het peloton. Daan Hoole was het voornaamste slachtoffer van het gedrang. Hij raakte naast de weg en belandde in een diep greppel. Op kop van de groep voerde Matthew Brennan namens Visma-Lease A Bike het commando. Mick van Dijke en Vito Braet kozen met hem de vrijheid. Joshua Tarling counterde en koos dapper voor een solo.  

Het gevolg van de onrust in de hoofdmoot betekende dat er voor de vluchters weinig hoop overbleef. Van 4 minuten slonk de marge al snel naar een minuutje, anderhalf.

In de aanloop naar de Molenberg nam het nog frisse Alpecin-Deceuninck het initiatief, waardoor andere ploegen hun kopmannen in problemen zagen komen. Wout Van Aert en Arnaud De Lie belandden in een tweede groep.  

Alpecin-Deceuninck liet in Omloop Het Nieuwblad zo direct en duidelijk blijken waar voor die ploeg het accent ligt: op het Vlaamse werk. De Belgische formatie start het seizoen altijd wat later op dan veel van de concurrenten. Goedkoop succes in een van de voorbereidingswedstrijden boeit de formatie van de gebroeders Roodhooft niet, liever piekt de grijze formatie in Vlaanderen. Daar scoort het het liefst, voor eigen volk.

Na de Berendries smolten de groepen vooraan ineen. De kopgroep werd op de Elverenberg in eerste instantie vervoegd door de door Alpecin opgejaagde hoofdmacht. Van Aert sloot niet veel later, in een uiterste krachtsinspanning, aan met ploeggenoot Benoot en de winnaar van 2024, Jan Tratnik en de rest van de tweede groep.

Op 30 kilometer van de streep begon het spel dus opnieuw. Nog een kleine 60 coureurs mochten aanspraak maken op de winst, velen van hen hadden echter al wel (vanwege een vluchtpoging, of een gedwongen achtervolging) een jasje uitgedaan. Arnaud de Lie moest bijvoorbeeld zijn solo-achtervolging na een lekke band bekopen. Hij wapperde er zomaar af en moest een streep door zijn kansen zetten.

De Muur van Geraardsbergen was vervolgens nu eens niet de scherprechter. Mathias Vacek maakte de sterkste indruk, Tim Wellens, het Visma-duo Jorgensen en Van Aert en de jonge Nederlanders Tim van Dijcke en Rick Pluimers zaten ook voorin. Maar in de afzink zaten er nog altijd 20 mannen samen.

Een van hen, de beste tijdrijder van het stel, wist dat hij het niet van zijn sprint- of klimcapaciteiten moest hebben: Stefan Küng. Na de Muur en de Bosberg probeerde hij het dus even alleen. Tevergeefs? Een sprint bleek in deze fase al onvermijdelijk.

Maar Küng is geen kleine jongen, de Zwitser won al veel wedstrijden. Bij zijn dertig zeges zat weliswaar nog nooit een klassieker, maar in een chrono is hij ijzersterk.

De 10 kilometer naar Ninove waren als een korte tijdrit voor hem, een spekkie naar zijn bekkie. Nadat alle hobbels in Omloop Het Nieuwsblad overwonnen waren, hoefde Stefan Küng alleen nog maar te doen waar hij goed in is. Tijdrijden. De laatste tien kilometer door het Vlaamse land leek de Zwitser daadwerkelijk zijn eerste klassiekerzege te brengen, maar op een kilometer van de streep strandde de poging.

Magnier en Philipsen dachten in die fase allicht al over wat ze in hun overwinningsspeech zouden zeggen, maar uiteindelijk mocht Waerenskjold zijn woordje doen.

De wielerklasseiekers zijn live te zien bij Eurosport en HBO Max. Kijk je graag zonder reclame? Zorg dan voor een account op HBO Max en mis geen seconde.