Ronde van Vlaanderen | 3 verschillende zeges – hoe Mathieu van der Poel mederecordhouder werd

Aan de eerste zege van Van der Poel in de belangrijkste Vlaamse eendagskoers ging al een heel verhaal vooraf. In 2019 maakte VDP namelijk zijn debuut in de Ronde en dat ging niet ongezien voorbij. Op 60 kilometer van de streep kwam hij zwaar ten val en na een lange achtervolging gaf de Nederlands kampioen de finale zowaar nog kleur. Een vierde plaats was – tot op de dag van vandaag – zijn slechtste resultaat ooit in de Ronde van Vlaanderen…

Een jaar later was het namelijk raak. Kort na de afdaling van de Stationsberg kwamen Van der Poel – ook in het coronajaar in de Nederlandse driekleur – en Julian Alaphilippe weg uit een grote groep, waarna Wout van Aert na een geweldige inspanning op de Taaienberg nog aansloot.

Even later viel Alaphilippe letterlijk weg uit de kopgroep; de Fransman keek achterom, daarna weer vooruit en knalde vol op een motard. De twee eeuwige sportieve rivalen bleven samen over, konden elkaar vervolgens niet lossen en reden op Oudenaarde af voor een legendarische sprint-à-deux.

Een jaar later had daar al meteen een tweede Ronde-winst kunnen zijn, ware het niet dat Kasper Asgreen had geleerd van de sprint van Van Aert; in plaats van wachten op de versnelling van Matje, legde de Deen de enige zwakke plek in eendagskoersen voor Van der Poel bloot: een lange sprint.

Ook Van der Poel trok daar zijn les uit, want nadat hij meerdere aanvallen van wonderkind Tadej Pogacar had beantwoord in de editie van 2022, ging hij samen met de Sloveen surplacen op de Minderbroedersstraat in Oudenaarde.

Ze stonden dermate ‘stil’, dat achtervolgers Valentin Madouas en Dylan van Baarle konden terugkeren. Op het moment dat de Fransman en Nederlander aansloten, vuurde Van der Poel zijn eindschot af. Pogacar liet zich ringeloren en Van der Poel won zijn tweede Ronde, op dat moment ook zijn tweede Monument.

Vorig jaar kwam er opnieuw een tweede plaats na een ontketende Pogacar. De Sloveen was onnavolgbaar op de Oude Kwaremont en dus zat er niets anders in dan een tweede plaats voor de in 2024 inmiddels statistisch gezien beste Nederlandse klassieke renner aller tijden. Een slecht voorjaar werd het niet voor Van der Poel, met zeges in Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix.

Dit jaar ging de focus weer op de voorjaarsklassiekers. Na in Sanremo ploeggenoot Jasper Philipsen aan de zege te hebben geholpen, ging de concentratie op het kasseienwerk. De basis werd gelegd met een flinke solo in de E3 Saxo Classic; ongeveer 45 kilometer vanaf de Paterberg naar Harelbeke in guur weer konden weleens de ideale generale repetitie vormen.

Dat bleek wel, toen op de Koppenberg – met haar top op 45 van de meet in Oudenaarde – een raket werd afgeschoten door Van der Poel. In het spektakelstuk, ‘schuiven en slippen’ noemde de zesvoudig mondiaal kampioen cyclocross het, kwam de regenboogtrui bovendrijven.

Dus volgde opnieuw een solo van misschien wel de beste eendagsrenner ter wereld. Al weten we zeker dat ook daar Pogacar een hartig woordje over mee wil praten. Drie Ronde-zeges voor Van der Poel in vijf jaar, daarmee nestelde hij zich in een rijtje bijzondere renners die ook drie keer de Vlaamse hoogmis wonnen.

Tom Boonen, Achiel Buysse, Fabian Cancellara, Eric Leman, Fiorenzo Magni en Johan Museeuw gingen Van der Poel voor. Volgende week wacht in Parijs-Roubaix een nieuwe afspraak met de geschiedenis. De laatste die de E3 (Prijs) Saxo Classic, Ronde van Vlaanderen en Hel van het Noorden in één jaar won? Cancellara deed het in 2010 en 2013, tussendoor deed Boonen hetzelfde in 2012. Een nieuwe missie voor Van der Poel!

Ook in 2024 zijn Eurosport en discovery+ jouw Home of Cycling! Van de eerste koersjes op Mallorca tot de volledige World Tour en alle grote ronden, waarvan de Giro d'Italia exclusief. Stream live koers zonder reclame! Als toetje komt daar de Olympische Spelen van Paris 2024 nog bovenop! Volg je ons kanaal op Whatsapp al?