Zussen Brandt allebei op de Spelen, maar niet in één team

In de eerste twaalf jaar van hun huwelijk lukte het Greg en Robin Brandt niet om een kindje te maken. Om hun grote kinderwens in vervulling te laten gaan besloot het paar een pasgeboren baby te adopteren uit Zuid-Korea.

Twee weken nadat het koppel de eerste foto zag van hun adoptiekindje kwam Robin erachter toch zwanger te zijn geworden.

Binnen de korte keren zaten de kersverse ouders met niet één maar twee baby’s. Het Koreaanse meisje werd Marissa genoemd en de andere baby kwam ter aarde als Hannah Brandt.

De Amerikaanse zusjes gingen al op jonge leeftijd allebei kunstschaatsen. Op haar vijfde was de jongste van de twee – Hannah – het dansen op het ijs zat en stapte over naar ijshockey.

Marissa bleef kunstschaatsen, maar enkele jaren na haar zusje ging zij ook voor de puck. De jaren die volgden speelden Hannah en Marissa steeds in hetzelfde team. Ze waren een droomduo, Marissa achterin en Hannah in de spits. Dat eindigde toen Marissa – die een jaar ouder is – ging studeren. Zij ging naar een college in de buurt, terwijl Hannah een jaar later koos voor de universiteit in Minneapolis.

Hoewel de zusjes een uur bij elkaar vandaan woonden probeerden ze toch elke keer bij elkaars wedstrijden te kijken en als het niet uitkwam stuurde ze elkaar voor de wedstrijd een bemoedigend berichtje.

Tijdens de studententijd bleek de in Amerika geboren Hannah over meer talent te beschikken. Ze zat in verschillende nationale jeugdteams en ging spelen in de NHL, de hoogste competitie in de Verenigde Staten.

De carrière van haar zus liep minder succesvol. Ze wist geen overstap te maken van haar collegeteam naar een grote club en stond op het punt om te stoppen. Een onverwacht telefoontje zorgde ervoor dat haar carrière in stroomversnelling raakte.

Marissa werd gebeld door de keeperstrainer van het Zuid-Koreaanse team, een Amerikaanse die ook assistent-coach was bij een club in de competitie. De Koreanen waren een team aan het smeden voor de Spelen in PyeongChang en hadden hun oog laten vallen op de Marissa vanwege haar Zuid-Koreaanse roots.

Twee weken na haar ja-woord aan de Zuid-Koreanen zat Marissa in het vliegtuig naar Korea. Ze was er dan wel geboren, maar verder had ze niks met het land. Marissa ging toen ze klein was vaak samen met Hannah naar een zomerkamp in Zuid-Korea. Waar haar zusje het leuk vond in het Aziatische land, vond Marissa er niks aan.

Eenmaal in haar geboorteland ging de ijshockeyster alles meer waarderen. Er waren gelukkig meer Amerikaans-Koreaanse vrouwen in het team die haar wegwijs konden maken. Nu woont Marissa tijdelijk in Zuid-Korea en werkt ze – als ze niet moet trainen voor het ijshockeyteam – in de toeristensector.

Of het een echte zussenstrijd op de Spelen wordt is nog niet zeker. Het gezamenlijke team van Noord- en Zuid-Korea en de Verenigde Staten zijn allebei ingedeeld in een andere poule.

Alleen als de Koreaanse dames weten door te dringen tot de kwartfinales is er een kansje dat de zussen tegenover elkaar komen te staan. Het moet in de poule dan wel afrekenen met de hoger ingeschatte landen als Zweden, Zwitserland en Japan. De Amerikanen zijn door hun eerdere sportieve prestaties al zeker van de kwartfinales.

De naam Marissa Brandt zal je tijdens de wedstrijden van de Koreaanse dames niet door de commentatoren genoemd worden. Zij heeft in Korea haar geboortenaam weer aangenomen: Park Yoon-jung.