MotoGP | Rossi en zijn rivalen

De flamboyante en extraverte Rossi leek daar ook geen moeite mee te hebben, vertrouwend op zijn eigen talent, sterke karakter en onverwoestbare geloof in zichzelf. Rossi's eerste grote rivaal was Max Biaggi. Het was de clash tussen de zoon van raceheld Grazioano, geboren in het Noord-Italiaanse Urbino en het afstandelijke stadsmens Biaggi, dat pas op zijn zeventiende de voetbal verruilde voor een 125 cc'tje. Dankzij onder meer vier 250 cc-wereldtitels en een sterk debuut in de 500 cc werd 'Grande Max' gezien als een nieuwe Italiaanse raceheld – enter Valentino Rossi. De Italiaan nam in 2000 de opengevallen plek van de gestopte Mick Doohan in bij Honda en kreeg diens gepokte en gemazelde succesteam er als een welkome bonus bij. Jaren lang vlogen Rossi en Biaggi elkaar verbaal in de haren. “Ik race pas sinds twee seizoenen tegen Valentino, maar het lijkt wel alsof ik zijn tegenstander ben sinds hij op een 125 cc-machine stapte”, verwoordde Biaggi het zelf in 2001.

Pas in zijn vijfde grand prix-seizoen trof de toen 21-jarige Rossi zijn gekozen nemesis Biaggi voor het eerst op het circuit. Van 2000 tot eind 2005 stonden de twee achttien keer als eerste en tweede finisher op het podium. De balans slaat met 14-4 ruim door in het voordeel van Rossi, maar hun eerste fysieke treffen op een circuit eindigde niet in een een-twee. De opmerkelijkste Rossi-Biaggi-confrontaties? Hier, in chronologische volgorde, mijn persoonlijke top 5.

Tijdens de Grand Prix van Japan van 2001 baant de matig gestarte Rossi zich op zijn Honda NSR een weg naar voren. Na zes ronden probeert hij bij het uitkomen van de laatste bocht derde man Biaggi buitenom voorbij te gaan. Die voorkomt dat met een breed uitgestoken elleboog, waardoor Rossi zelfs kort naast het asfalt van Suzuka terecht komt. Het blijkt uitstel van executie: de volgende ronde remt de snellere Rossi nét wat later dan Biaggi en gooit zijn machine brutaal voor die van zijn rivaal, terwijl hij bij het insteken van de eerste rechter bocht zijn linker middelvinger opsteekt. In dezelfde ronde passeert Rossi ook nog Shinya Nakano en Garry McCoy. Rossi opent het nieuwe seizoen met een opzienbarende zege, McCoy en Biaggi volgen binnen een seconde.

Met een ruime voorsprong op Biaggi komt Rossi als lijstaanvoerder en favoriet naar de Grand Prix van Catalunya op het circuit nabij Barcelona. Maar na de eerste ronde komt polesitter Rossi slechts als twaalfde voorbij start-finish. Ook de als vierde vertrokken Biaggi is niet groots weg. In de derde ronde steekt Rossi hem zonder problemen voorbij, als de race de tweede helft in gaat, verdringt de ontketende Rossi zelfs Loris Capirossi van de eerste plaats. Ook Biaggi werkt zich op. Maar aanbeland op de tweede plaats is hij kansloos tegen de veel sterkere Rossi. Na afloop worden er echter in de toren naar het podium in een licht ontvlambare omgeving en met een omvangrijke entourage rond Rossi klappen uitgedeeld. Biaggi verschijnt met een rode plek op zijn gezicht op het podium en in de persconferentie. Gestoken door een 'mosquito', zegt hij. Tuurlijk, Max.

Aan de vooravond van de Dutch TT wordt een tenenkrommend stukje amateurtoneel opgevoerd door Rossi en Biaggi, als zij elkaar voor klikkende camera's de hand schudden. Vrienden voor het leven – of heel even. Een herhaling van de 'vuistifiteiten' na de vorige race zal leiden tot schorsingen, belooft de FIM plechtig. De race wordt een klapper, met polesitter Capirossi, Rossi, Biaggi en Alex Barros dicht bij elkaar. Vanaf de zevende ronde leidt Biaggi onder een steeds donkerder wordend wolkendek, vijf ronden later wordt Rossi zijn nieuwe schaduw – loerend en als een geduldig roofdier zijn kans afwachtend. Die kans komt in de vijftiende ronde, maar Biaggi countert nog diezelfde ronde. Die tactiek blijkt goud waard, want een ronde later zwaait de wedstrijdleiding de rode vlag vanwege regen. De stand na vijftien van de geplande twintig ronden is tellend: een glunderende Biaggi wint, met 0,126 voorsprong op de balende Rossi.

De Australische grand prix is misschien wel de mooiste race van het jaar – en misschien wel de één na meest gesproken 'clash' tussen Rossi en Biaggi. Met nog drie races te gaan, heeft Rossi een zeer comfortabele voorsprong in het kampioenschap op. Wel crasht hij hard tijdens de trainingen, maar in de race is 'The Doctor' weer helemaal bij de les. In een spektakelstuk met vijf verschillende kopmannen, geeft Biaggi de meeste ronden het tempo aan. Ook in het grootste deel van een zenuwslopende laatste ronde – met Rossi in zijn slipstream. Berekenend als laatste 500 cc-wereldkampioen de geschiedenis in gaan, wil Rossi niet. Voor de laatste hairpin zet hij zijn Honda naast Biaggi's rood-witte Yamaha. Biaggi probeert nog in de sprint naar de finish uit Rossi's slipstream te komen, maar hij komt 0,013 te kort; de kleinste winnaarsmarge in hun achttien onderlinge duels. Al voor de race wordt Rossi door Biaggi gefeliciteerd. Op geheel eigen wijze: schriftelijk.

De Klassieker. Zo'n race die niet alleen de carrière van een groots kampioen definieert, maar een grand prix die de geschiedenis in gaat als een 'landmark', een zege met grote historische waarde. In zijn trots geraakt door Honda, accepteert de eerzuchtige Rossi voor het seizoen 2004 een aanbod van Yamaha. Opmerkelijk en bijzonder prikkelend. Immers, met Honda won Rossi drie wereldtitels op rij, vooral dankzij hun superieure machines, meent Honda. “Dat zullen we dan nog wel eens zien”, denkt Rossi, die ook zijn team mee verhuist naar Yamaha. Gewaagd is het wel, want in 2003 staat de M1 dankzij Alex Barros slechts één keer op het podium. Enter Rossi – alweer! Met een nieuwe recordtijd zet hij de blauwe Yamaha op pole, vóór de Honda-rijders Sete Gibernau en Max Biaggi. De race wordt een thriller voor twee. De zeer zelfverzekerde Rossi geeft meteen het tempo aan en Biaggi, op de snellere maar minder wendbare Honda, is de enige die met hem mee kan. Als Biaggi in de slotfase probeert om het initiatief naar zich toe te trekken, komt Rossi terug. Drie ronden voor het eind herovert hij de leiding en die houdt hij vast, voortgejaagd door Biaggi. Rossi is de eerste rijder die 'back to back'-overwinningen pakt op een andere machine.

Na die legendarische Zuid-Afrikaanse grand prix komt het nog drie maal tot een een-tweetje tussen Rossi en Biaggi, alle drie malen is Rossi de betere. Ook die laatste maal tijdens de Grand Prix van Italië op Mugello in 2005. Biaggi rijdt dan op een Repsol Honda. Yamaha-'poster boy' Rossi heeft zijn gelijk bewezen.

Max Biaggi was niet Rossi's enige rivaal in twintig MotoGP-seizoenen. Ook met Sete Gibernau lag de Italiaan vaak in de clinch (12-4 voor Rossi in hun onderlinge een-tweetjes), Casey Stoner was een geducht tegenstander (8-4 voor de Australiër), Jorge Lorenzo was Rossi's eerste gevaarlijke Yamaha-teamgenoot (10-9 voor Rossi in hun een-tweetjes) en Marc Marquez kwam in 2013 de MotoGP-klasse binnen zonder te kloppen. In hun veertien onderlinge confrontaties vechtend voor de overwinning, was Marquez negen maal de snellere. De MotoGP-commentatoren Frank Weeink, Peter Bom en pitreporter David Emmett bespreken Rossi's belangrijkste rivalen uitgebreid tijdens .