De emotionele achtbaan van pechvogel Azarenka

Ontspoorde carrières komen veel voor in de sportwereld. Ook tennis zit niet verlegen om voorbeelden. Te denken valt aan Jennifer Capriati, die in haar tienerjaren enige tijd op het verkeerde pad terechtkwam, of Guillermo Coria, die bestemd leek voor grote gravelsuccessen, maar reeds op jonge leeftijd van het strijdtoneel verdween. Sommigen komen hun moeilijkheden te boven, anderen gaan roemloos ten onder. Victoria Azarenka vormt een geheel eigen categorie. De strijdlustige Wit-Russin leek op termijn de troon van Serena Williams over te gaan nemen, maar werd door een reeks uiteenlopende issues afgeremd in haar missie.

Azarenka werd een volwaardige top10-speelster in de seizoenen 2009-2010 en verstevigde in 2011 haar positie als wereldster, door op Wimbledon haar eerste halve finale op een Grand Slamtoernooi te behalen. Begin 2012 zette de in de Verenigde Staten opgeleide vechtjas een volgende stap, door de Australian Opentitel te winnen. In de eindstrijd in Melbourne verpulverde ze niemand minder dan ex-kampioene Maria Sharapova in een rechtstreeks duel om de nummer één-positie op de wereldranglijst.

Azarenka bleef het hele seizoen huishouden, keerde terug in de halve finale op Wimbledon, schopte het tot laatste vier op de US Open en eindigde het jaar als nummer één van de wereld. In 2013 werd de lijn doorgezet. Eerst stelde Azarenka titelverdediging op de Australian Open veilig via een zwaarbevochten overwinning op de Chinese Li Na in de finale, nadat ze veel kritiek kreeg te verduren om een dubieuze medische onderbreking in de halve eindstrijd, die tegenstandster Sloane Stephens op een cruciaal moment uit de wedstrijd haalde.

Na twee eerdere kwartfinales op Roland Garros kwam Azarenka in 2013 één stap verder in Parijs. In New York haalde ze wederom de eindstrijd en wachtte voor het tweede jaar op rij een duel met Serena Williams. Opnieuw speelde het tweetal een spectaculaire driesetter, die opnieuw werd gewonnen door de Amerikaanse. Azarenka bewees echter wel herhaaldelijk op de grootste podia Williams aan te kunnen en groeide zodoende langzaam maar zeker in de rol van kroonprinses, geschikt om het stokje uiteindelijk over te nemen als dominante kracht op de WTA Tour. Eén en ander had ook te maken met haar imponerende aanvalstennis en zelfverzekerde uitstraling, een houding die overigens menigeen tegen de borst stuitte.

Gedurende de seizoenen 2014 en 2015 werd Azarenka geplaagd door voetblessures, moest ze genoegen nemen met vier kwartfinaleplaatsen op Grand Slamtoernooien en viel ze op een zeker moment buiten de top30. Nadat Azarenka op de Australian Open 2016 de laatste acht bereikte, maakte ze een indrukwekkend statement op Amerikaans grondgebied. In maart won de speelster uit Minsk achtereenvolgens de prestigieuze toernooien van Indian Wells en Miami, ook wel de ’Sunshine Double’ genoemd. De dubbelklapper wordt aangemerkt als één van de moeilijkste prestaties in de sport en is dan ook door weinigen geflikt. Bij de vrouwen gingen alleen Steffi Graf (1994, 1996) en Kim Clijsters (2005) haar voor. Het succes bracht Azarenka terug in de top5, maar kort nadat de destijds 26-jarige speelster zich met een knieblessure terugtrok uit Wimbledon, kondigde ze aan met haar vriend Billy McKeague in verwachting te zijn van een eerste kind.

In december 2016 werd zoon Leo geboren en in de zomer van 2017 maakte Azarenka in het grasseizoen haar rentree. Niet veel later kwam naar buiten dat ze afscheid had genomen van de vader van haar kind en dat het duo in Los Angeles in een moeizame voogdijzaak is verwikkeld, die de speelster noodgedwongen in Californië hield en weg van haar actieve loopbaan. Zowel de US Open 2017 als de Australian Open 2018 moest Azarenka naar verluidt om deze reden laten schieten. Ongeacht de problematiek in haar privéleven, heeft de doorzetter nooit de handdoek in de ring gegooid is ze zelfs op meerdere borden gaan schaken. Naast haar tenniscarrière en voogdijzaak, heeft Azarenka zich als lid van de WTA spelersraad ook met succes ingezet voor betere regelingen voor speelsters die zwanger raken, zodat het stichten van een gezin niet afgestraft wordt en een comeback ernstig bemoeilijkt of onmogelijk maakt.

Na een zwaar 2018, waarin Azarenka niet voorbij de derde ronde kwam op een major, volgde op de Australian Open 2019 een memorabel moment. Bij het toernooi waar ze twee keer zegevierde, maar de voorgaande twee jaar niet aanwezig kon zijn, gaf Azarenka na een volgende vroege nederlaag een emotionele en veelzeggende persconferentie, die eindigde in tranen.

‘Ik heb veel doorgemaakt tijdens mijn leven. Soms vraag ik me af waarom dat zo is. Maar ik denk dat het me sterker zal maken. Dat wil ik geloven en ik ga er hard voor werken. Soms heb ik alleen wat geduld en een beetje steun nodig. Dat is alles’, bracht de aangeslagen Azarenka met veel moeite naar buiten ter conclusie van het bijzondere persmoment.

Pijnlijk genoeg begon 2020 wederom problematisch en moest Azarenka de Australian Open en Indian Wells missen wegens privé-omstandigheden. Hopelijk geeft de coronacrisis de pechvogel de tijd en ruimte om al haar problemen op te lossen en terug te keren op haar oude niveau. Zo niet, dan is een carrière in het dubbelspel misschien een optie. Aan de zijde van nummer één van de wereld Ashleigh Barty boekte Azarenka veel succes in 2019, waaronder het bereiken van de finale op de US Open.