Giro d’Italia | Tadej Pogacar geeft allerlaatste show weg – Ritzege nummer 6 na Monte Grappa-dubbel!

Voorafgaand aan de laatste bergrit in de Giro d’Italia van 2024 was er maar één grote vraag: doet ‘ie ‘t, of doet ‘ie ’t niet? Gaat Tadej Pogacar nog één keer het hele peloton laten zien hoe schandalig goed hij is? Met twee keer de Monte Grappa op de agenda was de menukaart alvast gemaakt voor de Sloveen.

Er was één ‘partypooper’ aanwezig: het weer was al bij de start in Alpago niet wat het moest zijn. Regen en koude vulden het peloton voor de zoveelste dag op rij. Dat weerhield Davide Ballerini (Astana Qazaqstan Team) en Lorenzo Germani (Groupama-FDJ) er niet van om in de aanval te gaan. Op weg naar de Muro di Ca’ del Poggio, de grootste hindernis op de route naar de dubbele Grappa, zagen zij meerdere groepen achtervolgers proberen de aansluiting te maken.

Na een kleine dertig kilometer koers legde UAE Team Emirates het blok erop in het peloton. Dit zorgde ervoor dat er negen renners vooraan konden aansluiten: Nicola Conci en Jimmy Janssens (Alpecin-Deceuninck), Henok Mulubrhan (Astana), Rubén Fernández (Cofidis), Edward Theuns (Lidl-Trek), Andrea Pietrobon (Team Polti Kometa) en Alessandro Tonelli (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè) wisten zich vergezeld door twee bijzondere namen.

Met Andrea Vendrame (Décathlon AG2R La Mondiale) en Pelayo Sánchez (Movistar Team) waren de nummers één en twee van gisteren in Sappada ook van de partij. Waarschijnlijk was hun kans op de zege in Bassano del Grappa aanzienlijk minder dan in de negentiende rit.

De troepen van de roze trui hielden het verschil met het elftal op een minuut of vier. De rozetruidrager zelf hield zich even kort achter het peloton en was zichtbaar gefrustreerd bij de ploegleiderswagen van UAE Team Emirates, waarna ook de wagen van de wedstrijdorganisatie aan zijn ergernis moest geloven.

Kort daarna was te zien dat Pogi zichzelf aan het schoonmaken was, maar wat nu precies op zijn armen (en gezicht) zat was niet echt op te merken. Eurosport-verslaggever op de motor Adam Blythe ging even verhaal halen bij de ploegleiders van de Sloveen en wat bleek: ze konden de zonnebrandcrème niet vinden!

Ondertussen begon de kopgroep aan de eerste beklimming van de Monte Grappa. Janssens, Mulubrhan en Sánchez scheidden zich al vroeg af, terwijl in het peloton Mikkel Bjerg de kop nam. Na enkele kilometers sloten Tonelli en Vendrame en even later Conci en Fernández aan bij de drie koplopers.

Op de steile stroken van de eerste keer Grappa kwamen Janssens en Sánchez opnieuw op kop te liggen. Ook Tonelli sloot weer aan. Op drie kilometer van de top versnelde Giulio Pellizzari vanuit het peloton. De 20-jarige nummer twee van de Monte Pana reed in één ruk het gat van twee minuten naar de koplopers dicht en kwam op 100 meter van de top aansluiten. Pellizzari rondde de top als eerste en verzekerde zich zo van het dragen van de blauwe bergtrui in de slotrit, ondanks dat Pogacar het klassement gaat winnen.

Een minuut later kwam het peloton boven, waar UAE nog steeds het tempo bepaalde, met vijf man sterk en waar nummer negen Filippo Zana inmiddels de rol al had moeten lossen. De Emiraten-ploeg was er alles aan gelegen om de rode loper uit te rollen voor hun kopman.

Omdat Tonelli hetzelfde deed voor Pellizzari, begon de jonge Italiaan met tweeënhalve minuut voorsprong aan de tweede keer Grappa. In het peloton ging UAE nog één keer tekeer als trein om Pogacar op gang te helpen. De rozetruidrager zelf zat spelenderwijs als laatste wagon in de reeks locomotieven, continu zijn ploeggenoten aanmanend harder te gaan.

Alle andere klassementsmannen gingen er één voor één af: Lorenzo Fortunato, Davide Piganzoli, Romain Bardet, Michael Storer en Jan Hirt kregen het te zwaar. Het tempo van Rafal Majka was uiteindelijk bijna iedereen te machtig. Enkel Daniel Felipe Martínez zat in het wiel van Pogacar.

Want inderdaad, ook Geraint Thomas en Thymen Arensman moesten de rol lossen. Witte trui Antonio Tiberi en even later Einer Rubio en Storer konden terugkeren. Op dik vijf kilometer van de top was het uiteindelijk Pogi zelf die er vandoor ging. Niemand kon reageren.

Pogacar was dus begonnen aan zijn tocht richting een zesde ritzege, maar kreeg onderweg ongewild steun van een supporter. Een iets oudere man probeerde hem een zetje te geven, maar de Sloveen was daar absoluut niet van gediend.

De Sloveen kwam bij Pellizzari en duldde de Italiaan nog een kilometer of twee in zijn wiel. Pogacar moest zich een weg banen door de roze rook en de drukte, wat hem enkele benarde situaties opleverde. Uiteindelijk kwam hij met bijna twee minuten voorsprong op de tegenstand over de top van de laatste beklimming.

Achter hem kwam alles samen en wilde Tiberi in de afdaling de concurrentie nog eens flink onder druk zetten. Op het klimmetje naar Il Pianaro, een trapje in de afzink, versnelde Martínez om Rubio en Tiberi te lossen.

De Colombiaan liet nog eens zien duidelijk de op één na beste klassementsman in deze Giro te zijn. Ondertussen maakte Pogacar een fan enorm blij met zijn bidon, een klasse gebaar van de rozetruidrager.

In het laatste deel van de neergang vanaf de Monte Grappa kwam achter de Sloveense koploper een zevental bij elkaar. De virtuele voorsprong in het algemeen klassement van Pogacar op Martínez ging inclusief bonificatieseconden inmiddels naar meer dan tien minuten.

Terwijl de Sloveen, die morgen zijn eerste Giro ooit gaat winnen, zijn ereronde door Bassano del Grappa reed, ging het daarachter nog om de kruimels: een tweede en derde plaats, bonificatieseconden en de eer.

Waar Pogacar al lang en breed met zijn collega's en soigneurs aan het feestvieren was, brandde achter hem de strijd los. Het sprintje om de tweede plaats werd gewonnen door Paret-Peintre.

1. Tadej Pogacar - 4:58:23
2. Valentin Paret-Peintre - + 2.07
3. Daniel Felipe Martínez - zt.
4. Antonio Tiberi - zt.
5. Einer Rubio - zt.