Schanslegende Kasai (45): ‘Stoppen? Eerst goud’

Het jaar 1992. Sven Kramer maakte zich op voor de basisschool, Kai Verbij was nog niet eens geboren. In Albertville trad een 19-jarige Japanner voor het eerst de olympische wereld binnen. Zijn naam was Noriaki Kasai en in de 26 jaar die volgden maakte hij standaard deel uit van het internationale schansspringcircuit.

PyeongChang 2018 zijn de achtste Winterspelen voor de Japanner. Geen mens op aarde kan hem dat nazeggen. Sowieso breekt de man van het noordelijke eiland Hokkaido het ene record na het andere. In Sotsji werd hij de oudste medaillewinnaar ooit na zijn verrassende tweede plaats op de grote schans en heeft hij de meeste World Cup-wedstrijden (537) van allemaal achter zijn naam.

Nog meer cijfertjes? Check het befaamde Guinness World Records maar.

Toch is een lang verblijf in de absolute wereldtop voor Kasai nooit realiteit geweest. Voor iemand die aan zijn 29e seizoen bezig is, zijn zeventien World Cup-zeges misschien ietwat aan de magere kant. Hij startte veelbelovend met de wereldtitel skivliegen in 1992 en het olympisch zilver twee jaar later in de landenwedstrijd. Daarna was het vooral de beurt aan zijn landgenoot Kazuyoshi Funaki die tweemaal goud veroverde op tijdens de home games in Nagano.

Kasai heeft echter een lange adem, langer dan al zijn collega’s. En hoe mooi was zijn optreden vier jaar geleden in Sotsji waar hij twintig jaar na zijn eerste medailles opnieuw op het olympisch podium stond. Achter Kamil Stoch pakte Kasai op de grote schans het zilver, tot verrassing van alles en iedereen. Twee dagen later gevolgd door brons in de landenwedstrijd.

Voor ieder ander zou het een mooi moment van afscheid nemen zijn. Niet voor Kasai. De trotse vader van de bijna 2-jarige dochter Rino blijft zijn ski’s onderbinden voor nog meer sprongen, van nog meer schansen. Op de vraag wat hem triggert om te blijven springen, heeft Kasai een hapklaar antwoord. "Omdat ik nog geen olympisch goud heb gewonnen."

Gaat hem dat dan eindelijk lukken in PyeongChang? Die kans is niet bijster groot. Kasai heeft dit seizoen nog weinig indruk kunnen maken in het reguliere circuit van de World Cup. Zijn beste resultaat - vijfde plaats - boekte hij bij het skivliegen in Bad Tauplitz, maar die discipline heeft geen olympische status. Voor de rest was Kasai vooral in de rangen van de middenmoot, of lager, terug te vinden.

Dat was vier jaar geleden wel anders. In de aanloop naar Sotsji was Kasai een vaste klant in de top-10 van de World Cup-ranking. Zijn zilveren en bronzen plak in Rusland was verrassend, maar niet verbazend. Ook vorig seizoen sprong hij nog prima uitslagen.

En overal waar hij aan de start staat, zet hij al zijn eigen records scherper. "500 wedstrijden in de World Cup is mooi, maar mijn favoriete getal is 6. Dus mik ik nu op 600", zei hij twee jaar geleden na het bereiken van die bijzondere mijlpaal. "Nu ik het record in handen heb, kan ik er maar beter voor zorgen dat het een record wordt dat niemand ooit meer gaat verbreken."

Zien we Kasai dan in PyeongChang voor het laatst op de figuurlijke berg Olympia? Na het winnen van goud? Reken er niet op. "Toen ik veertig werd, zei ik dat ik op mijn vijftigste wilde stoppen. Maar nu doet mijn geboortestad Sapporo mogelijk een gooi naar de organisatie van de Winterspelen in 2026. Tegen die tijd ben ik bijna 54 jaar, maar het vooruitzicht is te mooi om te laten schieten."

#FUNFACT
Als het gaat om beide Olympische Spelen is de Canadees Ian Miller recordhouder. De ruiter uit Halifax heeft tien keer deelgenomen aan de Spelen. Zijn eerste optreden was in 1972 in München, zijn laatste in 2012 in Londen. Captain Canada, zoals zijn bijnaam luidt, was in de Engelse hoofdstad 65 jaar. Hij miste de Zomerspelen van 1980 in Moskou, omdat Canada en andere westerse landen die boycotten.