Parijs-Roubaix | 3, 4 of 5 sterren – Wat is de zwaarste kasseistrook en waarom?

Op zondagochtend in Compiègne hoeven de renners nog lang niet aan blaren op de handen en pijn aan het zitvlak te denken. Het stuiteren over de keien van Noord-Frankrijk begint na iets minder dan 100 kilometer koers en dus kan het peloton eerst twee uur lang moed verzamelen voor de sector genaamd Troisvilles à Inchy opdoemt: ruim 2 kilometer aan klinkers die erbij liggen alsof onze lieve heer ze vanuit de hemel zo het aardewerk in gesmeten heeft.

Die strook vormt het begin, het is de eerste strook, maar toch zal er op de spandoeken bij zowel het op- als afdraaien van die sector het nummer 29 prijken. Ja, het is echt zo: de ASO – ook organisator van de Tour de France – is zo lief om de renners bij iedere strook eraan te herinneren hoe vaak ze nog meer van die barbarij moeten doorstaan, voor ze een koude douche kunnen nemen in Roubaix.

De gladiatoren van de koers zijn aankomende zondag de renners natuurlijk, maar de sterren van de koers? Dat zijn deze keer níét de heren coureurs. Nee, die eer is voor iedere kasseistrook op zich; de organisatie heeft aan iedere strook 1, 2, 3, 4 of 5 sterren toegekend.

1 ster staat voor een makkelijke strook (enkel de laatste klinkerpartij in Roubaix zelf, de Espace Charles Crupelandt ligt erbij als ware het een doodnormale rij stoeptegels), bij 5 sterren moeten zelfs de allerbesten van het peloton te rade gaan of ze deze Helleklassieker ooit nog wel willen rijden.

Hoe worden deze sterren bepaald? De belangrijkste factoren zijn hoe ver de kasseien uit elkaar liggen, hoeveel begroeiing (denk aan mos, zand, etc.) er nog tussen de keien zit en hoe glad de koppen van de kasseien zijn. Een gladdere kasseikop vergroot de kans op het slippen van de wielen.

Waar bij het Eurovisie Songfestival de Franse term ‘Douze points’ aangeeft dat een land een bepaald nummer – vaak een poging tot muziek in plaats van echte muziek – het beste nummer van de avond vond, is de term ‘Cinq Étoiles’ er eentje die je als renner liever niet hoort: dat staat voor 5 sterren.

Er zijn in Parijs-Roubaix drie van dat soort rotstroken: na 160 kilometer koers, met nog een kleine honderd te rijden, komt daar als eerste het Bos van Wallers piepen. De geschiedenis van deze strook spreekt voor zich: in 1968 tipte de legendarische renner Jean Stablinski deze partij keien liggend in een verlaten woud aan de organisatie van de Franse eendagswedstrijd.

Aanvankelijk werd de strook in omgekeerde richting verreden van wat nu te doen gebruikelijk is. Nadat in 1998 Johan Museeuw zijn knieschrijf brak op dit hellepad en drie jaar later Philippe Gaumont zijn dijbeen aan gort viel, besloot de organisatie na protest van de renners in 2005 de strook uit het parcours te halen.

Een jaar later kwam de Trouée d’Arenberg – zoals de officiële Franse benaming luidt – gewoon weer terug, zij het in de richting die de renners nu aanhouden. Dit zorgt ervoor dat in tegenstelling tot het verleden de strook nu licht bergop loopt.

De Franse groep ‘Les Amis de Paris-Roubaix’ doet er sinds jaar en dag alles voor om de kasseien van de Franse wedstrijd in zo goed mogelijke staat te prepareren voor een groot peloton dat er overheen raast. Zij stellen dat deze strook zo moeilijk is vanwege de hoge aanvangsnelheid van het peloton, dat als ware het een sprint lead-out op het Bos komt afgestormd, maar ook door het middelste gedeelte van het Bos, waar de keien iets omhoog lopen.

Aan de ene kant, waar de supporters staan, wordt de strook beschermd door nadarhekken. Aan de andere kant? Daar hebben de renners die pech kennen de mogelijkheid zich af te zonderen van het peloton, zij het in een vaak niet geweldig bijgehouden graskant. Zondag draagt het Bos van Wallers sectornummer 19.

Van sector 19 maken we via een aantal prachtige 3 en 4 sterren-stroken de oversteek naar de tweede 5 sterren-sector in het parcours: Mons-en-Pévèle. Door de Nederlanders weleens gekscherend Pevelenberg genoemd.

Van de 5 sterrenjongens is dit de minst bekende. Toch vinden de ‘Vrienden van Parijs-Roubaix’ dit misschien wel de meest gecompliceerde van alle keienpaden. Ook deze strook wordt met een hoge snelheid aangevat: na het linksaf draaien, lopen de eerste meters licht bergaf. Dit drijft de snelheid aanzienlijk de hoogte in.

Na een scherpe bocht naar rechts loopt het even ietwat omhoog, tot het punt waar het er vaak enorm slecht bij ligt en in 2016 bijvoorbeeld Fabian Cancellara en Niki Terpstra keihard onderuit gingen en Peter Sagan met kunst- en vliegwerk letterlijk over de Zwitser heen sprong. Een haakse bocht naar links volgt, om een lang recht stuk aan te vangen waar de kasseien het verst uit elkaar liggen.

De laatste 5 sterren-strook ligt op 17 kilometer van de aankomst: Carrefour de l’Arbre is zo zwaar vanwege de opeenvolging van stroken vooraf – de laatste voorafgaande strook Camphin-en-Pévèle krijgt 4 sterren en er zit een kilometer rustpauze tussen die kasseien en de klinkers van het Carrefour – en vanwege de bochtenpartij die ervoor zorgt dat het vaak afremmen en weer optrekken is.

Aan het begin liggen de kasseien er het slechtst bij, zeker tot aan bocht 4, een lange naar rechts doordraaiende bocht. Dan volgt een lange strook waarbij het zeker wel mogelijk is om je voorganger dicht op het wiel te volgen, maar ‘Virage 6’ zoals de Fransen het noemen is alarmfase nummer één: deze haakse bocht naar links was in het verleden goed voor veel valpartijen.

Denk maar aan Thor Hushovd in 2009. Vanaf bocht 6 is het een lange rechte lijn richting het restaurant l’Arbre Gruson. Als dit restaurant opdoemt, zijn de renners verlost van de echte Hel van het Noorden. Maar pas op: ook op de stroken van Gruson en Willems à Hem kan er nog genoeg gebeuren!

29. Troisvilles à Inchy (na 96,3 km) - 2,2 km - ***

28. Viesly à Quiévy (na 102,8 km) - 1,8 km - ***

27. Quiévy à Saint-Python (na 105,4 km) - 3,7 km - ***

26. Saint-Python (na 110,1 km) - 1,5 km - **

25. Vertain à Saint-Martin-sur-Écaillon (na 117,2 km) - 2,3 km - ***

24. Verchain-Maugré à Querénaing (na 127,2 km) - 1,6 km - ***

23. Quérenaing à Maing (na 129,9 km) - 2,5 km - ***

22. Maing à Monchaux-sur-Écaillon (na 133 km) - 1,6 km - ***

21. Haspres à Thiant (na 139,6 km) - 1,7 km - ***

20. Haveluy à Wallers (na 153,1 km) - 2,5 km - ****

19. Trouée d’Arenberg (na 161,3 km) - 2,3 km - *****

18. Wallers à Helesmes (Pont-Gibus) (na 167,4 km) - 1,6 km - ***

17. Hornaing à Wandignies (na 174,1 km) - 3,7 km - ****

16. Warlaing à Brillon (na 181,6 km) - 2,4 km - ***

15. Tilloy à Sars-et-Rosières (na 185,1 km) - 2,4 km - ****

14. Beuvry-la-Foret à Orchies (na 191,4 km) - 1,4 km - ***

13. Orchies (na 196,5 km) - 1,7 km - ***

12. Auchy à Bersée (na 202.6 km) - 2,7 km - ****

11. Mons-en-Pévèle (na 208 km) - 3,0 km *****

10. Mérignies à Avelin (na 214 km) - 0,7 km - **

9. Pont-Thibault à Ennevelin (na 217,4 km) - 1,4 km - ***

8. Templeuve (l’Épinette) (na 222,8 km) - 0,7 km – **

7. Cysoing à Bourghelles (na 229,8 km) - 1,3 km - ***

6. Bourghelles à Wannehain (na 232,3 km) - 1,1 km - ***

5. Camphin-en-Pévèle (na 236,7 km) - 1,8 km - ****

4. Carrefour de l’Arbre (na 239,5 km) - 2,1 km - *****

3. Gruson (na 241,8 km - 1,1 km - **

2. Willems à Hem (na 248,4 km) - 1,4 km - **

1. Pavés de Roubaix/Espace Charles Crupelandt (na 255,2 km) - 0,3 km - *

Parijs-Roubaix kijk je van start tot finish bij Eurosport en discovery+. Duik samen met ons het Bos van Wallers in, dokker mee over Mons-en-Pévèle en Carrefour de l’Arbre en laat jouw vélodroom uitkomen in Roubaix!